Lal Sevda (Tamamlandı)

gerçek aşk

Gözlerimi güneşin yakıcı ışığıyla değil bacağımda yukarı kayan elle irkilip açtım. Gördüğüm görüntüyle gözlerim kocaman oldu

Babam nerdeyse üzerime çıkmıştı onun bu halini görüp midem bulandı çünki kızını taciz ediyordu
Üzerimden itmeye çalıştım ama olmadı yardım istemeye çalıştım ama sesim yoktu sadece eksik kesik çığlıklar kopuyordu ağzımdan
Ağlamaya başladım tırnaklarımı omuzlarını geçirirken üzerimden hafif çekildi
Bunu fırsat görüp onu itim sarhoş olmasının etkisiyle geriye gidip şifonerin üzerindeki bardakları yere devirdi

Gürültü sesine belki annem gelir sandım ama yanıldım

Hemen kalkıp yalvaran gözlerle ona baktım artık baba demeye dilim gelmiyordu

"Gel buraya fahişe" dedi sözler ağzından yuvarlanarak çıkmıştı
Hayır anlamında kafamı salladım

Yatağın iki yanında duruyorduk ki atılmasıyla kolumu yakaladı
Kolumu kurtarmaya çalışırken yüzüme inen tokatla yeri boylamiştim

"Baban seni terbiye edicek " dedi kemerini çıkararak yanımda bitti
Ben pes etmiş gibi ağlarken eğilip boğazımdan tutu

Nefesiz kalmanın verdiği etkiyle elini çekmeye çalıştım
Beni ayağa kaldırdı hızlı bir hamleyle elbisenin omuzlarını açtı
Elerimle açık olan yerleri kapamaya çalışırken onun yüzünde iyrenc bir sırıtiş vardı

Tam bana yaklaşmıştı ki kapının gümmürtüyle açılması ve iki çift siyah gözle karşılaşmam bir oldu
O elini boğazımdan çekerken
"Sen kimsin lan!" Dedi. Bağırarak demesi üzerine Emir hızla yaklaşıp
"Ecelin lan!" Dedi sesi öyle çıkmıştı ki sanki sesinde ölüm vardı

Ben ağlayarak yatağın başlık tarafına dayadım kendimi
Bu kadarı fazla gelmişti bana içimdeki ölme hissini artırıyordu

Beni dövmesine razıyım öldürmesine bile ama tecavüz!
Daha şiddetli ağlamaya başladım öyle ki önümü göremiyordum
Sadece gelen ardı arkası kesilmeyen küfürler ve onun acı dolu sesi

Bir süre sonra omuzlarımda hissettiğim ellerle irkildim
Kafamı kaldırıp ona baktım
Ağlamam da ha da şiddetini artırdı
Beni yavaşca kaldırdı
Önünde durup ona baktım kırmızı yüzü ve aynı şekilde gözleri
Gözlerinden ateş saçıyordu
Alnında atan damarı da ne kadar sinirli olduğunu kanıtlıyordu

Eliyle göz yaşımı sildi hiç düşünmeden sımsıkı sarıldım
Onun göğsüne yaslanarak ağlamaya devam ettim
O da bana sımsıkı sarıldı ve kulağıma "geçti sakinleş"delen rahatlatıcı sesiyle ona iyice sokuldum

Kokusu çok güzeldi yağmur yağdiktan sonra çıkan toprak kokusu gibiydi
Bu koku rahatlamama sebep olmuştu

Bir an aklıma o geldi ne olmuştu ona ölmüştü ya da ölmemiş
Emirden yavaşca ayrıldım
Tam ona bakıncaken "bakma"dedi
Onu dinlemeden baktım

Yerde ağzı burnu kan içindeydi öyle ki yakasının üzerine kan damarları sıçramıştı
Onu bu halde görmek bana hiç bir şey hissetmiyordu ama kapının ağzında durup ruhsuz şekilde bakan annemi görmem

Neden der gibi baktım bana neden bunu yapmasına izin vermişti
O benim annem di ya o beni doğuran kadındı
Kızına babasının taciz etmesini mi izlemişti

Hep özlemitim anne kokusunu anne sevgisini küçüken bile hiç sevmemişti hep özenmiştim dışardaki çocuklara

Onlar yaralınınca anneleri sevgiyile iyileştirir benimse tuz başardı daha çok acısın diye

Artık onun sevgisini istemiyordum nefret vardı ona karşı içimde
Büyük hadi hesabı olmayan
Belki taşları dağları aşardı bu nefret ama tek bildiğim onu asla affetmiyor oluşumdu