Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
lee felix
"demek kötü yolun sonunda bu şahsiyet varsa o kötü yola da razısın?"
minho yarım saattir telefonumda diğer hesabıma attığım twiti görüğü için dalga geçiyordu. tam anlamıyla domates olmuştum, tam anlamıyla. kafamı bir yerlere sokmak istiyordum.
"minho lütfen sus artık, gerçekten döverim seni bak!" elimi yumruk yapıp tüm gücümle omzuna vurduğumda abartı bir tepki verip benden uzaklaştı.
"beni döversen kimin için kötü yola gitmeyi göze alacaksın? olmaz böyle."
söylediğiyle pes edip ağlıyormuş gibi bir ses çıkarttım. gülerek yanıma yaklaştı ve yanağımdan tutup beni kendisine yaklaştırarak yanağıma sesli bir öpücük bıraktı.
bu sabah uyanır uyanmaz kahvaltı yaparak babasının söylediği gibi küçükken birlikte balık tutmaya geldikleri yere gelmiştik. annesi oturup onları izlerken ben de bir babasına, bir de minho'ya destek veriyordum. sonunda da minho bir balıkla geçmişti babasını.
