"Seninle ağlayıp, saatlerce konuşmuşum. Verdiğim sözleri birer birer unutmuşum"
Ah Canım Sevgilim- Rei 6
🌸
Gece hiç uyumamıştık. Barış gece neredeyse hiç konuşmamıştı. Annesi, Babası ölmüş çocuklar gibi sessiz sessiz oturmuştu kenarda.
Ne kadar da uğraşsam moralini düzeltememiştim. Ama böyle yaparak beni daha çok üzüyordu. Şuan kahvaltı yapıyorduk. Daha doğrusu sadece ben ediyordum. Barış tabağındakileri çatalla oynuyordu.
Elimdeki çatalı tabağın kenarına koydum ve Barış'a bakmaya başladım. Keşke diyorum içimden keşke söylemeseydim.
"Barış lütfen böyle yapma, böyle yaparak beni de üzüyorsun. Keşke demeseydim." Dedim pişman dolu sesle.
Başını kaldırıp bana baktı. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. Normaldi dün akşam neredeyse bütün göz yaşlarını tükenmişti.
"Napıyım Liva, hmm. Kalkıp göbek mi atayım? Sevdiğim kadın bana bir yıl ömrü kaldığını söylüyor. Bir yıl sonra öleceğini söyledi. Belki seneye bu zamanlar yanımda olmıyacaksın Liva. Şimdi şöyle ben ne yapayım." Dedi.
Bir şey demeden kafamı geri eğdim. Ne diyecektim haklıydı. Demek son bir yılım kaldıysa o zaman bende doya doya yaşayım.
Ayağa kalktım ve Barış'ın yanına gittim. Ve kucağını oturdum. Barış bana şaşkın gözlerle bakmaya başladı. Hızla dudaklarına yapıştım.
İlk başta karşılık vermedi, alt dudağına dişlerimi hiç acımadan geçirdim. Zorla da olsa karşılık verdi. Bir kaç dakika sonra ayrıldı. Bana kızgın gözlerle bakmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OD
FanfictionHata yaptığımı biliyordum. Hatalarıma bir yenisini daha ekliyordum. Ona inanmak. Aşk nedir sizce? İyi bir şey mi, yoksa kötü bir şey mi? Aşk; Siyah mı, Beyaz mı? Yoksa ikisininde ortası olan Gri mi? Kimisine göre güzel bir kelimedir Aşk. İnsana sev...