"Sen yoktun ben yalnız kalmayı öğrendim"Senden öğrendim - Funda Arar
🌸
İspanya/ MadridBeklemekten soğumuş olan kahvemden bir yudum aldım. Kahvenin soğukluğunu içimde hala hissedebiliyordum.
Saat şuan gecenin 03.00 idi.
Türkiyede ise 04.00'dü.
O günden sonra hiç düşünmeden ilk uçakla İspanyaya gelmiştim. Kimseyle vedalaşmadan gelmiştim.
Zaten vedalaşılacak kimim vardı ki?
Arkamdan iş çevirerek beni acınası halde bırakan annem mi?
Yoksa,
Bana ikinci kız ihanet eden sevdiğim adam mı?
Gözlerimi kapatarak soğuk rüzgarın hissini çıkardım.
İnsan yalnız kalınca kendi ile tekrardan tanışır derlerdi... haklılarmış.
İspanyada kendimle tekrardan tanışmıştım. Herşeyimi değiştirmiştim.
Türkiyedeki restorantımı ve barı Alev'e devretmiştim. Artık onlarla hiçbir ilgim yoktu. Burdaki restoran ile ilgileniyordum.
Burdaki insanlar Türk yemeklerini çok seviyorlardı.
Ayaklarımı kendime çektim ve terastan deniz kenarını izlemeye devam ettim.
İlginç şekilde sigarayı bırakmıştım. Evet ben sigarayı bıraktım. Dediğim gibi artık çok değişmiştim.
Telefonum çalınca dikkatimi sephanın üstündeki telefona verdim.
Uzanıp elime aldığım gördüğüm isim ile gülümsedim.
Arayan kişi Alev'di.
"Efendim."
Gülme sesi geldi.
"Ben Liva Hanımla mı görüşüyorum?" Dedi her zamanki gibi enerjik sesi ile.Gülümsedim. "Evet buyrun benim. Ama lütfen yine hayransanız sıraya girin lütfen." Dedim bende alçak ama samimi sesimle.
Gülmeye devam etti ama sonra aniden her zamanki gibi isyan etti.
"Asıl sen benim hayranım ol! Ben koskoca İzre'nin sahibi olarak Alev Tekin'im." Dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OD
FanfictionHata yaptığımı biliyordum. Hatalarıma bir yenisini daha ekliyordum. Ona inanmak. Aşk nedir sizce? İyi bir şey mi, yoksa kötü bir şey mi? Aşk; Siyah mı, Beyaz mı? Yoksa ikisininde ortası olan Gri mi? Kimisine göre güzel bir kelimedir Aşk. İnsana sev...