Evet yine ben hadi yazalım bakalım
____________________________________
Yağmur:
Gözlerimi açdım ve bir daha kötü bir haberle karşılaşdım. Yaşıyodum. Saat 8 olmuşdu. Bizim evden eksik olmayan kavga seslerini duydum. Artık alışmışdım. Bu sesler bana normal geliyordu. Bu gün pazardı. Okul yokdu. Pazarları sevmezdim. Evde kalmak istemiyodum. Böyle zamanlarda vaktimi kitap okur, müzik dinler ve sokak kedilerini beslerdim. Bu gün işim yokdu. Günlük rutinimi yapıp, odamdan çıkdım. Yerde cam kırıkları vardı.
Annem yine sinirliydi. Sinirni bana kötü şeyler söyleyerek sakinleşicekdi. Eminim.
-Yağmur seni beceriksiz. Bir kere olsun benim yanımda durmadın. Hep kendini düşündün. Acımasız,kansızın tekisin. Sevgiyi ve merhameti hak etmiyosun. Seni adi çocuk. Keşke hiç var olmasaydın.
Cevap vermedim. Odama döndüm.
Keşke hiç var olmasaydım.
Annem ne derse desin umrumda değildi.
Odamdaki çekmeceli karıştırmaya başladım. Bir şeyler bulurum diye. Birden zarfları gördüm. Aklıma bir fikir geldi.
Yaşadığım her şeyi mektuplara yazmak.
Küçüklüğümle yüzleşmenin nasıl bir his olduğu hakkında bir fikrim yoktu.
Bunu yapmalıydım.
____________________________________
Bölüm hakkında düşünceleriniz?
Bu hafta bir bölüm daha atıyım mı?
