Merhaba küçük kurabiyelerimmm.
Nasılsınız¿
Medyada Kül var.
İyi okunalarrr...
Sınır: 6 oy ,15 yorum.
____________________________________
Yağmur:
Odamda Külle birlikte oturmuş düşünüyordum. Düşündüyüm Külü sahiplendiyimi nasıl açıklayacaktım?
Aileme açıklama yapmakta iyi değildim.
Bununda elbet bir sebebi vardı.
En iyisi yazmaktı.
Mektup
Merhaba küçük Yağmur.
Bu gün aileme açıklama yapamama sebebimi anlatıcam.
Ben her zaman bir şey olduğunda ailemden açıklama yapma fırsatı istedim.
Ve hiç bir zaman elde edemedim.
Çünkü beni dinlemeyi sevmezdiler.
Bu yüzden izin vermezdiler.
Bununla bağlı bir anımda var.
Küçük bir çocuktum. Nerdeyse 5 yaşındaydım. Annem kendine çok istediyi elbiseyi almışdı. Yarın giyecekti.
Ben annemlerin odasına girerek büyük bir hata yaptım. Elimde vişne suyu vardı. Annem elbiseyi yatağın üstüne koymuştu. Yerler kaygandı. Yanlışlıkla kaydım.
Ve vişne suyu yatağa Ve elbiseye döküldü.
Anlık heyacanla panik arasında kaldım.
Çabuk bir mendil bulup temizlemeye çalıştım.
Ama daha çok yaydım.
Annem eve geldiyinde ne açıklama yapmam gerektiyini bilmiyordum.
Ve işte kapı çaldı.
Annem gelip odaya girdi. Sonra yanıma gelip bağırdı:
"Yağmur bunu sen mi yaptın?"
Ağzımı açmıştım ki annem bana sert bir tokat atdı. Ve bunları dedi:
"Sormama bile gerek yok. Zaten senin yaptığın apaçık beli. Seni aptal Yağmur. Hep sen akıllan diye elimden geleni yaptım. Sense hep yaramazlık peşindeydin. Seni dinlemeye, o sesini duymaya, gereksiz açıqlamalarını bilmem gerekmez "
Duyduklarım karşısında çok şaşırmıştım. Ben ve açıklamalarım yani ben ve gereksiz açıklamalarım önemli değildi.
Bu cümleleri hak etmedim.
Belki bu açıklamalarım bir gün bir işe yarar. Belki...
O günden sonra vişne suyu içmedim.
İçemedim.
----- Büyük Yağmur-----
Mektupu "Mektuplaşma kutum "a koydum.
Sonra odamdan çıktım. Kül kuçağımdaydı.
Bunu yapa bilirdim.
İlk defa olmasına bakmayaraq.
Yapa bilirdim.
Annem ve babam oturmuş kendi işleriyle ilgileniyordular. Fikirlerini üstüme çekmek için şöyle dedim:
"Anne ,baba beni dinleye bilir misiniz ?
Size söylemem gereken bir şey var "
Bana döndüler. Gözleri elimdeki Külle bakıyordu. Hemen konuşmaya başladım.
"Bu Kül. Onu sahiplendim. Artık benim kedim. Tabi sizde izin verirseniz. Kül benimle kala bilir mi?"
İlk önce bir birlerine baktılar ve babam dedi:
"Tamam. Küle baka bilirsin "
Ve ben bu gün ilk açıklamamı yaptım.
Ve ailemde ilk kez beni dinlediler.
____________________________________
Bölüm hakkında düşüncekerinizi şuraya alıyım------>
Sizce niye eskiden değilde şimdi izin verdiler fikirlerinizi buraya alıyım------>
Hadi öpüldünüz küçük kurabiyelerimmm.
Bölüm 360 kelime oldu.
