13.bölüm:İstek

11 8 8
                                    

Merhaba küçük kurabiyelerimmm. Öncelikle belirtmek isterim. LGS hakkında çok bilgim yok. Nedeni Azərbaycanlı olmam. Yani eğer yazdıklarımda yanlış olursa belirtin lütfen. Bu arada kurgunu türkçe yazma sebebim ...
Bende bilmiyorum. Neyse iyi okumalar.
Buraya bir Kül bırakıyorum.

____________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

____________________________________

Yağmur:
Okuldan çıkmıştım. Bu gün ders çalışmak için izin alıp okuldan 1 ders erken çıkmıştım. Zaten son ders bedendi.Ben 2011-liyim. Bu yıl LGS vardı. Çalışmak önemliydi.

Bir kaç sokak sonra bir amca ve teyze gördüm. Amca ışıklı balon satıyordu. Teyzedese çiçekler vardı. Hep onlardan istemiştim.

Çabuk eve gitdim. Mektup yazmaya başlamak için yerime yerleşdim.

Mektup

Merhaba küçük Yağmur.
Bu gün sana isteklerimi söyliyicem. Ben çiçekleri çok severim. Çok naif ve nazik bir vibe-ı vardır. Benim aksime güzeller. Her neyse.

Ben balonlara güzel gözle bakarım. Herkes için çoçukca ola bilir. Ama benim için öyle bir manası yok.

Çünki çocukken onu  bana almadılar. Ben bu yüzden küçük şeylere bile mutlu ola bilirim. Her neyse...

Ben küçükken hep amcalar sokak-sokak gezip balon satardılar. Hep bir balon istemiştim. Babama söylediklerim bunlardı:

"Baba senden bir şey istiyicem. Ama kızma. Bana şu balonlardan alır mısın?. Çok güzel görünüyorlar."

Babam bana böyle cevap verdi:

"Sana balon alıp seni mutlu etmiyicem. Sen o balonları hak etmiyorsun. Çünki sen işe yaramaz bir çoçuksun "

Ve beni kolumdan tutup eve soktu. Bütün gün balonlar aklımda kaldı. O gün uyuyamadım. Sadece ağladım.

Oysaki o balonları çok istemiştim. Anlamsız bir istek gibi görüne bilir. Ama çoçuktum işte.

Bir gün pencereden dışarıyı izlerken çiçekçi ablayı gördüm. Elinde çok güzel çiçekler vardı.

Çabuk annemin yanına koştum. İçimde bir umut vardı.

"Anne bana çiçek alır mısın?" dedim.
Annem şaşkınca bana bakıyordu. Sonra soyukça dedi:"Hayır "

Ne istemiştim ki.
Bir çiçek ve balon .
Ama almamışdılar.
Neyse. Artık geç.

İsteklerimi  karşılamadılar.

----Büyük Yağmur----

Masamdan kalktım. Pencerenin önüne geçip dışarıyı izlemeye başladım. Anneler ve babalar  çoçuklarına çiçek ve balon alıp veriyordular. Sağ gözümden bir gözyaşı düşdü. Çabuk sildim. Onlar benimde isteyimdi.

_____________________________________

Bu balonlarımız.

 Bu da çiçekçimiz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu da çiçekçimiz.
Siz farklıda düşüne bilirsiniz bunlar nümune.

Bu arada karakter tanıtımı yapmadım. Eklenecek karakterler var ekliyim yapıcam. Sizce bölüm nasıldı?

Veeeee diğer bölümlerden kesitler ister misiniz?

Önemli bir konu .
Küçük kurabiyelerim size bir nasihat. Gelicekteki çoçuğunuz istediyi şeyleri yapın ve ona ilgi gösterin. Çünki çoçuklar bunu almadıkca büyüyüp sevgiyi yanlış yerde arıyorlar ve sonunda kalpleri kırılıyor. Hem sizden hem de diğer insandan nefret ve acısı onu yaşama sevgisini bitiriyor.

Başka bölümlerde görüşürüzzzzzzz.💗💗💗 Öpücükleeerrrr.💖💖💖💖

Bölüm sayı:400

Mektupların Anıları /çocuk hayatıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin