5.Bölüm

211 21 6
                                    

Medya:Elif Akyüz

Ecem'den

Gözlerimi soğuk ve karanlık sadece ay ışığıyla aydınlanan bir odada açtığımda,ellerim bağlıydı.Başım neredeyse çatlıyodu.Nerde olduğumu anlamak için bir kaç dakika sadece etrafı izlemiştim ama burası çok yabancıydı.

Demir kapının ardından bir ses gelince odağım demir kapı olmuştu.Ve kapı açıldı içeri giren kişi ise sokakta beni yere iten adamdı.

"Oo bakıyorum da uyanmışız,rahat uyudunmu bari"

Evet şuan altıma sıçıyo olabilirdim ama bunu karşı tarafa yansıtmamalıydım.

Benden cevap bekler gibi baktığında tereddüt etmeden cevap verdim.

"Boş yapma da ne istiyosan söyle,niye burdayım."

"Seninle derdim yok güzelim,benim derdim o üçlü Çete ile."

"Çete?" Demiştim şaşkınlığımı belli ederek.

"Aa spoi verdim tüh,ben biliyosun sanmıştım"dedi alay edercesine.

"Neden buraya getirdiniz beni"demiştim.
Ama cevabı beklediğimden de kötüydü.

"Benimle burda kalıcaksın"dediğinde donup kalmıştım.

Ben aval aval bakarken bir anda gülmeye başlamıştı,benim ona aynı ifadeyle baktığımı görünce eski ciddiyetine geri dönüp.

"Şaka yaptım sadece,neden bu kadar korktunki güzelim"

"Boş yapma ve neden burda olduğumu söyle"demiştim artık sabrım kalmamışcasına.

"Sâkin,Tolga'yı alt edebilmemiz için seni kullanıcaz sadece" dediğinde artık gerçekten sabrım kalmamıştı.

Sandalyeye bağlı olan elimi çözmeye çalıştım ama işe yaramadı.
O sırada gelicem bekle diyip soğuk odadan çıkmıştı.

Yanımda olan masanın üzerinde duran çakıyı görünce zor da olsa almıştım.Ellerimi çözdüğümde direk olarak bileklerimi ovalamıştım.

Çakıyı alıp kapıya doğru ilerlediğimde elimi kapının kulpuna uzatıp açıcaktımki kapıyı kilitlemiş olduğunu farkettim.

Çakıyı kilide doğru götürüp kilide sokmuştum, çakıyı biraz döndürdüğümde kilit açılmıştı.

Anın verdiği mutluluk hissi ile gülümsemiştim.

Kapıyı açıp dışarıya doğru kafamı uzattığımda uzun bir koridor olduğunu farketmem uzun sürmemişti.

Kimsenin olmadığından emin olup soğuk olan odadan çıkmıştım.

Uzun koridorda adımlarken yolun ikiye ayrılması ile durmuştum.

Sol ve sağ tarafta yine uzun bir koridor vardı.

Düşünmeme gerek kalmadan sağ taraftan konuşma sesi gelince direk sol tarafa doğru yürümeye başlamıştım.

Çakı hala elimdeydi ve bırakmayı düşünmüyodum.Arkamdan gelen koşma ve bağırma sesi ile olduğum yerde
kalakalmıştım.

"NEREYE KAÇIYOSUN LAN" o adamın sesiydi.

Evet tam olarak sıçmıştım şuanda ve korkudan titriyodumda,arkamı döndüğümde aramızda sadece 10 adım vardı.

"YAKLAŞMA" diye bağırdığımda adımları az da olsa yavaşlamıştı.

Artık gözlerim kararmaya başlamıştı ne olduğunu bilmiyodum.

Görüşüm bir netleşip tekrar kararıyordu
Karşımdaki adama baktığımda arkasında onum aynısından 5 tane daha olduğunu gördüm artık tamamen bitmiştim.

Umudum tükenmişti buradan asla çıkamıcaktım ellerine düşmüştüm bir kere.

Tam pes edip o koca cüppeye doğru adımlıcakken arkamda bir ses duydum.

"ECEM" Sesin sahibi Emre'ydi

Ama ben ayakta duramıyodum artık, Gözlerim tekrar karardığında bu sefer tutunacak yer aramıştım,duvara tutunduğumda Emre bir kez daha seslenmişti,bana çok uzaktı.

"Ecem iyimisin"

Artık vücudum dayanmıyodu, Tek hatırladığım gözlerim kapanmadan önce tam düşücekken birinin beni kucağına almasıydı ve ardından o ferah kokunun burnuma doluşu.

"Dayan güzelim"demesiyle birlikte kendimi
karanlığın kollarına bırakmıştım.

Veee bittiiii

Tolga ve Ecem hakkında ne düşünüyosunuz

Yıldıza basmayı unutmayınn

Öptümm★

Ateş KuşlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin