Ep:5[Her şeye senin için katlandım]

60 4 6
                                    

" Direkt konuya giricem. Aileni ben öldürdüm."

"N-Ne diyorsun sen?"

Sakince yaklaşmış tam karşımda durup eğilmişti. Elini uzatıp perçemlerimi kulağımın arkasına yerleştirmişti.

" Bunu kabullenmek senin için zor olacak ama aileni ben öldürdüm. Yani kısmen ben öldürdüm, bir arkadaşımdan rica ettim de diyebiliriz. Ailen aramızdaki tek engeldi tabi Jay denen şey de çıkmasaydı iyidi. Ama artık bir önemi yok. Sadece ikimiz varız burda kimse bizi bulamaz."

Şaşkınlıkla suratına baktım göz yaşlarım kendiliğinden akıyordu. Bunların hepsi birer planmıydı? Hepsi, beni kandırmış ama neden?

Korkuyla hızla kalkmış onu ittirmiş yere düşürmüştüm. Koşarak kapıya gitmiş açmıştım ne yani kilitli değil miydi? Hızla kulübeden dışarı çıkmış arkama bakmadan merdivenler den iniyordum.

Ormana doğru koşuyor bir yandan ağlıyordum ne yapıcaktım ben.

" NEREYE KAÇIYORSUN GÜZELİM, BENDEN KORKMANA GEREK YOK SANA HİÇBİR ŞEY YAPMAM. HADİ DUR ARTIK."

Bağırması ile daha da korku basmış ne kadar mesafede olduğuna bakmak için kafamı arkama çevirmiştim ama üzerime doğru koşan bir siyah at ve üstündeki Sunghoon'u görmem ile artık vücudum korkudan tutmaz olmuş yere düşmüştüm. Öylece üzerime gelen ata bakıyor titreyen vücudumu geriye doğru sürmeye çalışıyordum.

At tam önümde durmuş Sunghoon'da atdan inmiş bana doğru yürüyordu. Artık kaçışım yoktu bunu tüm vücudumla hissediyordum.

" Sen fark etmesende yıllardır bu anın peşindeyim ben Soojin, yıllardır seni izliyorum. Planımın kusursuz olması için çok çalıştım bu kadar kolay bozulacağını mı sanıyorsun? "

" Uzak dur benden, katil..."

Titreyen vücudumla olabildiğince hızla kalkmış koşmaya başlamıştım.

" Ah, hadi ama bugün oldukça spor yaptım zaten."

Peşimden koşuşunun sesini duyuyordum.

" RAHAT BIRAK BENİ!"

Nerde olduğuna bakmak için arkamı dönüyordum ki bir anda arkamda sarılmış ve beni omuzuna kaldırmıştı. Çığlık atmış ağlaya ağlaya sırtına vuruyor bir yandan tepmeye çalışıyordum ama bacaklarımı kolları ile sıkıca tutunca sadece ellerim kalmıştı.

" Ne olursun beni bırak."

" Seni şuan bıraksaydım yıllardır verdiğim emek çöpe giderdi. Böyle bir ziyanlik istemem."

Sesim çıkmıyordu artık kollarında ağrımış salmıştım vücudumu. Atı görünce yine tırsmış yine de sesim çıkmıyordu sessizce ağlıyordum. Beni atın üzerine oturtmuş kendi de arkama bimiş dizginleri tutmuştu. Öylece oturup ağlıyordum. Atın yelesine tutunmuş sadece ağlıyordum...

Kulübe'den içeriye girince koşarak bir odaya girmiş kapıyı kilitleyip en köşe yere çekilip ağlamaya başlamıştım.

" Yapma böyle güzelim, korkmana gerek yok sana hiçbir şey yapmayacağım. Bunların hepsi seni sevdiğim için. Sana aşığım Soojin, bu aşk zamanla bana takıntısı haline geldi. Şuanda ne kadar mutlu olduğumu bilemezsin."

" SUS ARTIK, SUS. BENİ BURDA BARİ RAHAT BIRAK."

Cevap gelmemişti o kapının dibinde olduğu için normal tonda konuşmuştu ama ben kapıdan uzak olduğum için bağırmıştım. Ailemin ölmesinin yasını yaşayamadan eski bir arkadaşım tarafından kaçırılmış birde onun ailemin katili olduğunu öğrenmiştim. Jay, o ne haldedir şimdi, seni ne kadar çok özledim Jay bilemezsin. Seni dinlemediğim için özü dilerim Jay. Hepsi benim aptallığım yüzünden.

" Çok önceden bu kadar takıntılı olmadan karşına çıkacaktım ama ailen izin vermedi."

Sunghoon'un konuşması ile ona dikkat verdim.

" Ailenle konuştum seninle buluşmaktadır konuşmak için ama onlar beni aşağaladı. Annemle babam öldüğü için fakir öksüzsün senin gibi birisi bizim kızımızla konuşamaz dediler bana. O zaman seninle vakit geçirecek bir zaman sonra seni sevdiğimi söyleyicektim. Ama ailen bana bunları diyince sinirlendim. Düşündüm bu kadar gaddar bir ailenin nasıl sen gibi naif ve iyi kalpli bir kızı olabilir. Okul çıkışlarında seni görmek için geldim ama ya hep ailen ile eve dönüyordun ya da o Jay denen herifle. O zaman kendime yemin ettim. Bir gün çok zengin olup ailene beni aşagılamayı göstermek istedim. Bir süre sonra Yeji hastalandı, baban dan yardım istedim beni ne kadar aşağalasa da en iyi doktor oydu ama o bana bunu ancak parayla yapabileceğini söyledi bende tüm birkimi mi vermeye hazırdım ama param yetmiyordu. Tefecilere bulaştım, mafyalara onlardan biri oldum onlar bana para verdi onlar adına çalışmam için. Parayı topladım babana tekrar gittim ama baban bu ameliyatın riskleri olduğunu söyledi. Her şeyi göze almıştım, kabul ettim yeter ki yaşasın dedim. Ama o kardeşimi öldürdü, yanlış bir müdahale ile. Yanlış organı kesti ve onu kanamadan öldürdü ailemde tek kalan kişiyi öldürdü. O zaman işte hedefim sen oldun. O aileyi asla hak etmiyorsun. Onlar birer katil küçücük kızın katili. Onların ölmesine asla üzülmedim. O yüzden onları ortadan kaldırmak benim için en büyük hedefti. Sana ne kadar melek yüzlü görünselerde hiç iş yerlerinde nasıl bir insan olduklarını sordun mu? Ya da daha önce kurtaramadıkları bir can olup olmadığını. Baban benim kardeşimin katiliydi Soojin. Kana kan gerekliydi. Bunların hepsini artık neden yaptığımı anla. Ailen beni mahvetti. Ama ben yinede senden vazgeçmedim. Her şeye senin için katlandım. Mafyalar bir zaman sonra hırsımdan dolayı beni başlarına geçirdi zamanla da kendi başıma bir mafya oldum. Ama böyle önüne geleni öldüren değil gerekeni öldüren. Her neyse bunları ailenin nasıl bir insanlar olduğunu bilmen için söyledim ve benden korkmaman gerektiği için. Senin adına ailen için üzgünüm ama benim açımdan asla üzgün değilim. Tonlarca para vermeme rağmen yanlış bir müdahale ile tek ailemi öldürdü. Bunu unutmamı benden bekleme. Seni rahat bırakıcam istediğin kadar ağlayabilirsin. Ben odamda olucam koridorun sonunda, bir şeye ihtiyacın olursa çağırman yeter. Ve bil ki kaçamazsın. Ormanın etrafı jiletli demirler ile çevrili ne kadar kaçmaya çalışsanda bu imkansız. "

Bir süre dediklerini düşündüm. Sunghoon, ne kadar çok şey yaşamıştı. Az önce ailem adına üzülürken şimdi ailemin gerçek yüzünü öğrenmiştim. Benim ailem bu kadar canimiydi. Sunghoon haklıydı ne zaman sordum ben onları işleri hakkında olan herhangi bir şeyi, hiçbir zaman. Yetişkinler kendi aralarında konuşurlar diyip ev dışında hiç bir şey sormadım. Bir kere bile okuldan yürüyerek eve gelmedim veya otobüsle. Hep ailemle veya Jay ile eve döndüm. Benim hayatım üstü kapalı yalanlarla dolu bir peri masalıymış. Sunghoon ne kadar acı çekmiş annem ona neler demiş babam onun tek ailesini almış.

Artık Yeji için ağlıyordum. Bir zaman sonra tuvaletim gelince ayağa kalmış kapıyı açmıştım etraf sessizdi. Odadan çıkmış etrafa bakınıyorken bir tane kapının üzerinde WC işareti görmem ile oraya girmiştim. İşimi hallettikten sonra girdiğim odada oturabileceğim bir yer olmadığı için salona ilerlemiştim. Sunghoon hâlâ ortalıkta yoktu. Salondaki koltuğa uzanmış karşımdaki camdan dışarı izlemeye başlamıştım o kadar çok ağlamıştım ki gözlerim ağrıyordu. Bir süre sonra gözlerim kendiliğinden kapanır olmuştu bende teslim olmuş uykuya dalmıştım.

___________________________________________

Nasılsınız beybilerim

Baya uzun zaman oldu eheh

Sizce Sunghoon mu haklı kız mı haklı eheh.

Sunghoon neler yaşamış bee.

Ahh ahh

Neyse ehem

Soojin goes

Seviliyorsunuzzz

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 06, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Criminal Love/ SunghoonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin