ACI

KİMSESİZLİK

Koşarak çiçeklerle donanmış bahçeden eve girdim okul bugün çok yorucuydu ama şimdi annem güzel yemekler yapmıştır onlari yer dinlenirdim evin kapısını çaldım açan olmadı bekledim ama kimse kapıyı açmadı herhalde annem Rukiye teyzeye gitmiştir. Evin önündeki saksinin altında bizim yedek anahtarimiz olur hep sonunda buldum anahtarı hemen kapı deliğine koyup kapıyı açtım içeriye girdim içeride bir koku geliyordu normalde burası hep yemek kokardı yine yemek sandım çantami bırakmak için odama çıktım çantayı bırakıp mutfaktaki yemeği merak ettiğim için mutfağa inmeye başladım çok farklı bir kokuydu hiç böyle bisi koklamamistim içeri mutfak kapısında girdim kokan koku yemek değil kandı.koşarak anneme baktım anne ne olur uyan sensiz ne yapicam anne ne olur annem kanlar içindeydi belki şaka yapıyordur uyanicaktir bekledim başımda belki dakikalarca saatlerce ama uyanmadi en son ümidi kesip komşumuz olan Rukiye teyzeyi çağırdım geldi baktı beni uzaklaştırdı ve telefonla konuştu sanırım ambulansti çünkü aradan kısa bir zaman sonra siren sesi duyuldu içeriye hemen sedyeyle birlikte girdiler ve annemi alıp götürdüler benden uzağa yanlarına koşarak gittim benide ambulansa aldılar sonra ise annemin öldüğünü​ bana anlatmaya çalıştılar ama dinlemiyordum attığım çığlıklar bagirislar hastaneyi doldurmuştu. En son hatırladığım ise bayilmamdi bayilmistim ve onlarda annemi görmüştü çoktan uyandığımda bir yurtaydim artık kimsesiz bir kız çocuğuydum. " Kızım soruma cevap vericek misin " hocanın ikaziyla düşüncelerimden ayrıldım" pardon hocam dalmışım benim ailem yok yetiştirme yurdunda kalıyorum " sesim sona doğru ağlamaklı çıkmıştı ama lisenin ilk gününde ağlamak istemiyordum annemin öldüğü o an aklıma gelince yine çok üzülmüştüm ama elimden gelen bisi yoktu. Hoca ilk derste kendimizi tanımamızı istemişti ama tanitamamistim çünkü bir ailem yoktu ki anlatayım .

Kitabın açıklamasını okudunuz bence şimdide kısa bir bölüm atmak istedim oy ve yorumlarınız bana moral olacaktır.