ACI

AYRIMCILIK

"ay kıyamam sen kimsesiz misin " sınıfta yeni tanıştığım kız bana küçümser bakışlar atarak sırama doğru geldi ona cevap vermedim çünkü bana öyle demesi zoruma gitmişti ne var yani ailem yoksa sanki ben istedim ailesiz kalmak . Masada duran eşyalarıma dokunup " ay kimsesiz bunları sana kim aldı şimdi senin paran da yoktur nasıl aldın bu güzel kalemi " o kalemi bana Rukiye teyze almıştı en sevdiğim kalemimdi. " Bırak kalemimi" dişlerimi sıkarak konuşmustum " ay kimsesiz kızdın mı kıyamam" deyip kalemi ortadan ikiye ayırarak kırdı gözlerim dolmuştu " ne yaptın sen " dedim ağlamaklı sesimle " ay yanlışlıkla oldu " dedi üzülmüş gibi yaparak hızla ayağa kalktım o sırada diğer kız arkadaşlarıda yanına gelmişti. " Sakın yanlış bişi yapayım deme " yanında ki sarışın kız konuştu tam ağzımı açıcakken hocanın sınıfa girmesiyle sustum " yerinize oturun " demesiyle sırama geri oturdum en arkada tek başıma oturuyordum yanımdaki kız ailesiz olduğumu öğrenince yanımda kalkmıştı sanırım ben bu sınıfta çok dışlanacaktım. Ders matematikti hocayı dinlemeye başladım tatlı bı hocaydı .
...
Hocanın yazdığı soruyu çözmek için elimi kaldırdım zaten sınıfta bir ben el kaldırdığım için hoca tahtaya kalkmamı istemişti yerimden kalkarak tahtaya doğru ilerledim ama bir anda kendimi yüz üstü yerde buldum sabah bana sataşan bu seferde çelme takmıştı bana onun yüzünden bütün sınıfa rezil olmuştum " hocam baksanıza daha yürüyemiyor nasıl soru çözücek"  ayağa kalkıp sınıfa döndüğümde bütün sınıf bana gülüyordu ama bir kişi hariç en arkada oturmuş kemik gözlük takmış erkek hariç utançla başımı yere eğdim " kızım iyi misin " hocanın sormasiyla başımı evet anlamında salladım " peki soruyu çözücek misin " çözebilirdim demi yapardım bence hocanın yanına gidip masasından kalemi alıp tahtadaki soruyu çözdüm " cevabın doğru buğlem yerine geçebilirsin " gülümseyerek yerime geçtim " hocam" bu bir erkek sesiydi oydu bana gülmeyen o çocuktu "efendim çağlar " ismi çağlarmış zaten ona da bu isim yakışırdı "hocam sorunun bir çözüm yolu daha var " konuşmasıyla ona döndüm " evet var biliyorsan gel çöz bakalım " hocanın öyle demesiyle yerinden kalkıp soruyu çözdü . " Evet doğru yol çağlar yerine geçebilirsin , evet arkadaşlar bugünlük dersimiz burda bitti size iyi günler" hocanın konuşmasıyla zil çalmıştı eşyalarımı toplayıp sınıftan çıktım şimdi ise ilk işim yurda gitmek olucaktı.
....
Masamda ders tekrarı yapıyordum bir anda telefonun titremesiyle telefona elime aldım genelde Rukiye teyze yazardı büyük ihtimalle odur diyerek telefon şifresini girip mesaj uygulamasına girdim ama gelen mesaj Rukiye teyzeden değil yabancı bir numaradan dı.

Bilinmeyen Numara:

16-17.İnsanı biz yarattık ve elbette içinden geçenleri biliriz; sağında ve solunda oturmuş iki alıcı ( yaptıklarını) alıp kaydederken biz ona şah damarından daha yakınız.

Okuduğum şeyle merakım gitgide artmıştı hemen cevap yazdım

Siz:
Kimsiniz? Ve attığınız bu şeyde nedir?

" Kalpler yalnızca Allah' ı anmakla huzur bulur."

Evet uzun bir aradan sonra bölüm​ geldiii sonunda dediğinizi duyar gibiyim ama maalesef müsait değildim her neyse bölüm geldi ve size yukarda bir ayet bıraktım.