Saatlerce gizliden dinledin sözlerimi,
Elbette aynı şeyi duymaktan bıkacaksın.
Gündüz gece demeden izledin herşeyimi,
Elbette sen kendini bir ilah sanacaksın.
Hazırladın sahneyi uydurdun hikayeyi,
Elbette en sonunda alkışı alacaksın.
Kirlenmiş ellerinle hançerledin sırtımı,
Elbette saklanacak bir delik bulacaksın.
Ev araba demedin bastın ayak izini,
Elbette mahreminde aynını göreceksin.
Dostumu düşman ettin akıttın gözyaşımı,
Elbette gün gelecek ışıktan kaçacaksın.
Sineme yara ettin can bildiğim kardeşi,
Elbette sırf bu yüzden ateşi tadacaksın.
Çalılarla donattın yürüdüğüm yolları,
Elbette ellerinde dikenler tutacaksın.
Kahrettin melekleri sevindirdin şeytanı,
Elbette kan kusarak pişmanlık duyacaksın.
İnsanlardan soğuttun yaraladın kalbimi,
Elbette en sonunda hüsrana düşeceksin.
04.06.2024
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÖRİ'YE
RandomBazıları şiir sevmez, çünkü onların yaraları yoktur, yaraladıkları insanlar vardır. Atilla İLHAN
