BÖRİ'YE

Karamsarlık Üstüne

Ne yâr kaldı yanımda ne de arkadaş
Gel bu kahırla teke tek savaş
Göz görmekten vazgeçti yürek vurmaktan
Umudumuz kalmadı şanlı şafaktan

Söylenir de en parlak sözler duyulmaz
Ateş düştüğü yeri yakar hayat bırakmaz
Küllenir umutların savrulur kaf dağına
Kapanır ebediyen Gülüşlerin kabına

Acizlikte bir numara olduğunu anladım
Yalnızlık için yaratılmış bu yüreğim kavradım
Gerçekle dost olmanın sonu ne de acıymış
Zakkum onun yanında en kral tatlı imiş

Saatler dahi zalim olur karşımda
Her şey bana zıt işler sinsilikle arkamda
Durulur mu kaçırır mı her ne yapsak yok fayda
Saplanıp kaldım yine bu faydasız detayda

Karamsarlığın gözleri sözlerimde saklıdır
Dipsiz kara kuyunun dipsizliği meskendir
Tek renk olur bu dünya çaresiz bakışım da
Yer kara, gök kara, her çeşit nebat kara

13.7.1999