Mientras estés conmigo // Mabbie

1| Dag na de kus

Robbie's dag

Ik word wakker met knallende hoofdpijn, gister ben ik uit gegaan. Ik herinner me niet veel meer, maar die zoen van gister. Het voelde zo goed, maar ook zo oprecht. Morgen moet ik weer naar kantoor geen idee hoe ik me dan voel. Wil ik wel ? Hoe ga ik nog normaal tegen hem praten? We waren allebij zo dronken. Ga ik het inderhoud iemand vertellen? Moet ik hem een berichtje sturen? 'Aaaa!' Gil ik. Ik maak mezelf helemaal gek. Ik loop uit bed en loop richting de koelkast. Ik pak de eieren en ham, kaas. Ik maak een omelet. Als die klaar is pak ik een paracetmol en water. En loop richting de woonkamer. Ik zet een filmpje aan en open me telefoon. 5 gemiste oproepen van de jongen van gister. 2 gemiste oproepen van Milo.

Ik kijk naar de tijd en zie dat het 14.00 is Milo heeft me een kwartier geleden gebeld ik bel hem terug. 'Hee feestbeest' Zegt Milo. 'Hey maatje!' Zeg ik. 'Waarom ben je laat ?' Zegt Milo. 'Voor wat ben ik laat?' Vraag ik. 'Bro serieus?! We zouden een nieuwe video opnemen.' Zegt Milo. 'Hu? Morgen toch?' Zeg ik. 'Ja, morgen gaan we op kantoor een andere video opnemen.' Zegt Milo. 'O helemaal vergeten, hoelaat beginnen jullie zijn er al veel?' Vraag ik en haast me naar me kamer om een outfit te kiezen. 'Raoul, Koen, ik en Matthy zijn er, Matthy zei dat ik jouw moest bellen. We zijn al lang begonnen denk dat we nog een half uur nodig hebben.' Zegt Milo. 'O, sorry!' Zeg ik en gooi me outfit de kast in. 'Geen probleem, tot morgen!' Zegt Milo. 'Tot morgen!' Zeg ik terug en hang op.

Matthy maakte zich zorgen om mij? Robbie nee, niet aan denken. Ik eet me omelet op en loop daarna de badkamer in om te gaan douchen.

Ik ben klaar en pak me joggingspak uit de kast. Loop richting de gang en pak me auto sleutels en rij dan richting de Albert Heijen. Als ik aankom pak ik een karretje en loop naar binnen. Als ik de helft van me boodschappen heb, hoor ik me telefoon afgaan het is me deurbel. Ik open de app en zie dat Matthy voor me deur staat. 'Rob? We moeten even praten over gister.' Zegt die in de camera. Ik zeg niks terug en loop weer verder.

Me telefoon gaat weer af en nu belt Matthy me weer hij staat nog steeds voor me deur. Ik druk op een knopje via de app dat die zegt: 'Ben niet thuis, kom de volgende keer maar langs.' Matthy loopt dan weg. Ik doe de rest van me boodschappen en loop dan richting de kassa. Reken af en dan weer naar de auto. Dan rij ik even langs de stad, om een pakketje op te halen.

Ik ben weer thuis, in het pakketje zat iets wat ik voor morgen had besteld. Ik open thuisbezorgd en bestel sushi. Heb niet echt zin om te gaan koken, dus dan maar makkelijk. Ik ben benieuwd hoe ik me morgen ga voelen. Ga ik met hem erover praten? Wil ik er over praten? Inderhoud snap ik niet waarom ik me zo voel, want 10 jaar geleden vond ik hem al leuk en nu is het me gelukt om hem te zoenen en nu ben ik nog niet blij. Ik durf niet eens tegen hem te praten. Robbie doe normaal! Oké morgen na de opnames die duren toch niet lang. Vraag ik gewoon aan hem of die wil, kan praten. Tuurlijk wil die praten anders kwam die net ook niet hier.

Ding dong! De deurbel en me telefoon gaan af. Ik loop naar de deur en de bezorger staat er.

Rond 10.30 ga ik naar bed morgen word toch weer een dag.

Matthy's dag

Ik word om 09.00 wakker gemaakt door me wekker. Wow wat er gister was gebeurd. Robbie was gister uit dus ik dacht ik ga mee. Nou best normaal. We hadden al best wel wat op, we waren behoorlijk bezopen. Robbie kwam naar me toe en we gingen gewoon beetje praten, maar niet serieus. We konden gewoon niet van elkaar weg kijken. Tot ik Robbie's lippen op die van mij voelde. Het voelde zo goed, stiekem vond ik hem wel leuk 10 jaar geleden. Maar wist niet op deze manier van leuk. Nou goed weg weer van me gedachtes.

Ik pak me telefoon en bel Robbie ik wil even zijn stem gewoon horen. Niks, nog een keer. Weer niks, misschien slaapt die nog. Ik loop richting me kast en leg me kleding neer op bed. Dan loop ik naar de douche om te gaan douchen.

Ik stap inmiddels de auto al in. Ik bel Robbie weer, niks. Ik heb zijn stem gewoon nodig om de dag te overkomen. Nog een keer, weer niks. Als ik bijna bij kantoor ben bel ik nog 1x, niks. Dan loop ik het kantoor in en zie Milo en Raoul al zitten. 'Hey jostie!' Zegt Milo. 'Hey josties!' Zeg ik terug. Zal ik het ze vertellen? Hé boys ik heb gister met Robbie gezoend, weten jullie iets over hem? Nee dat ga ik niet doen ik hou het wel voor me.

We beginnen met opnemen het is nu al 14.00 , en Robbie is er nog steeds niet. 'Miel bel Rob eens waar die is.' Zeg ik. Milo pakt ze telefoon en aan de andere kant word opgenomen. Even later en Milo hangt weer op. 'En?' Vraag ik. 'Hij was het vergeten.' Zegt Milo. 'O.. oké.' Zeg ik.

Als de opnames klaar zijn kan ik er toch nog niet bij dat hij me niet heeft terug gebeld. Ik rij richting zijn huis. Als ik aankom bel ik aan. Niemand doet open. Dan spreek ik wat in in zijn deurbel: 'Rob? We moeten even praten over gister.' Zeg ik. Niks dan bel ik Robbie. Weer neemt die niet op. Waarom doet die zo? Heeft die spijt? Dan hoor ik door de deurbel 'Ben niet thuis, kom de volgende keer maar langs.' Ik loop weer richting de auto en rij weer terug naar huis.

Ik wil hem, ik wil zijn stem horen, waarom doet die zo? Ik open mijn app en stuur hem een berichtje niet in het Nederlands, maar Spaans we zaten vroeger bij elkaar in de Spaanse lessen. Als iemand dan zijn telefoon pakt kan niemand het lezen. Dit stuurde ik: Rob, ¿por qué actúas así? Te necesito, quiero escuchar tu voz. ¿Te arrepientes? Yo no, ciertamente no. Quiero estar contigo, hablar. Por favor... hace diez años ya sentí algo por ti, pero desde ayer lo supe con certeza. Quiero ser tuyo, quiero abrazarte, quiero oírte hablar y estar ahí para ti. Por favor, responda. Rob... (Rob, waarom doe je zo? Ik heb je nodig, ik wil je stem horen. Heb je spijt? Ik niet, zeker niet. Ik wil bij je zijn, praten. Alsjeblieft... tien jaar geleden voelde ik al wat voor je, maar sinds gister wist ik het zeker. Ik wil de jouwe zijn, ik wil je knuffelen, ik wil je horen praten en er voor je kunnen zijn. Reageer alsjeblieft. Rob...)

Ik zit nu op de bank te wachten op me eten, als gewoonlijk op de Donderdag bestel ik wat. Me eten is er, ik zet een film op en eet me eten op. Om de 10 minuten kijk ik op me telfoon of die terug heeft gereageerd. Niks.

Ik ben aardig moe het is nog, maar 10 uur maar ga al naar bed. Als ik Robbie zie morgen ga ik meteen met hem praten. Meestal is hij de eerste op kantoor rond 08.30 is hij daar meestal al dus ik zet me wekker om 07.00 , zodat ik er ongeveer om dezelfde tijd er ben.

Slaaplekker

_______________________

Word vervolgd

Vergeet geen ster achter telaten.

Een Mabbie verhaal heb er super veel zin in om dit boek te schrijven!

Laat me zeker weten wat jullie hier van vinden.