~Matthy~
Ik word wakker om 07.00 ik ren zowat naar de douche en ga douchen. Als ik klaar ben pak ik een outfit. Ik kleed me aan en loop naar de keuken. Ik pak wat crackers, leg daar een plakje kaas op met wat komkommers en sambal. Dan loop ik naar de eettafel waar ik zowat bijna nooit zit. Ik zet me bord neer en pak nog snel me telefoon uit m'n slaapkamer. Als ik de trap af loop kijk ik of ik inmiddels al een berichtje van Robbie heb gekregen. Nog steeds niks. Ik bel hem weer, meteen voicemail.
Als ik de crackers op heb pak ik m'n tas en stop daar me laptop, pennen, opladers, notieboekjes en me telefoon in, hij reageert toch niet dan kan ik beter hem weg leggen. Ik pak mijn autosleutels en loop richting mijn auto.
Even later ben ik op kantoor, als ik binnen ben is het 08.17 Robbie is er nog niet. Ik ga achter me bureau zitten en vast een beetje beginnen aan ideeën voor video's. Raoul had gister in de groepsapp gezegd dat we vandaag alleen ideeën gaan uitwerken het filmen werd uitgesteld, want alles wat we hadden geregeld kan niet meer of is af gezegd.
Het is een uur later, we hebben om 10 uur afgesproken met z'n alle iedereen is er behalve Robbie. Ik pak toch weer me telefoon uit m'n tas en zie dat die wel me berichtje heb gelezen, maar nog geen antwoord. Het doet stiekem van binnen pijn. Dan zie ik dat die aan het typen is: Palabras amables... Yo también quiero eso, pero no puedo. No iré a la oficina hoy. Reservé un fin de semana con unos amigos para olvidarlo. El beso de anteayer fue un accidente, lo siento. (Lieve woorden... Ik wil dat ook, maar het lukt me niet. ik kom vandaag niet op kantoor. ik heb een weekendje weg geboekt met wat vrienden om het te vergeten. De zoen van eergister ging perongeluk, sorry)
Als ik het berichtje leest doet het echt pijn. Waarom wil hij het vergeten? Was het perongeluk? Het voelde vertrouwd, goed. 'Boys, Robbie komt vandaag niet.' Zeg ik en verstop me weer achter me computer. 'Voor hoelang?' Vraagt Raoul. 'Geen idee hij is een weekendje weg.' Zeg ik terug. Ik voel me echt schuldig, maar waarom? Dit klonk ook gewoon niet zoiets wat Robbie zou zeggen.
'Gaat het Mat?' Hoor ik Milo zeggen. 'O.. uhm, ja hoor!' Roep ik terug. Milo staat nu inmiddels al naast me. 'Ik zie aan je dat het niet zo lekker gaat.' Zegt Milo. 'Ben moe, en voel me ook niet echt lekker.' Zeg ik, dat is natuurlijk een leugen. 'Ga dan lekker naar huis maatje, je hebt al super veel ideeën opgeschreven. Ga jij lekker naar huis dan zorg ik ervoor dat jouw ideeën straks worden besproken.' Zegt Milo. 'Zeker?' Vraag ik. 'Tuurlijk maatje!' Zegt Milo en ik geef hem een knuffel.
Als ik thuis ben kan ik het niet laten ik open zoek mijn vriend en zie dat Milo, Koen en Raoul op kantoor nog zijn en Robbie zei dat die op vakantie was als ik inzoom op Robbie zit die nog thuis. Waarom liegt hij? Ik moet met hem praten! Maar niet nu.. morgen, morgen ga ik met hem praten.
Ik zet een film aan, maar eerst nog een berichtje naar Robbie sturen: Sé que estás mintiendo, solo dímelo honestamente. Ese mensaje no sonaba como el Robbie que conozco, por favor habla conmigo mañana. Ven a mi casa mañana a las 14:30 y nos vemos luego... te extraño (Ik weet dat je liegt, zeg gewoon eerlijk. Dat bericht klonk niet als de Robbie die ik ken, praat alsjeblieft morgen met me. Kom naar mijn huis morgen om 14.30 ik zie je dan... ik mis je)
Verder heb ik vandaag niet echt wat gedaan, rond 01.45 ging ik naar bed. Hopelijk komt Robbie morgen.
~Robbie~
Ik word wakker om 07.00 . Normaal ben ik rond 08.30 op kantoor, maar ik kan het niet. Raoul had ook gezegd dat we alleen ideeën gingen uitwerken dus boeide niet echt dat ik niet kwam.
Het is nu 2 uur later ben toch nog in slaap gevallen. Ik zet mijn telefoon van slaapstand af en zie dat ik 1 gemiste oproep heb van Matthy en een berichtje: Rob, ¿por qué actúas así? Te necesito, quiero escuchar tu voz. ¿Te arrepientes? Yo no, ciertamente no. Quiero estar contigo, hablar. Por favor... hace diez años ya sentí algo por ti, pero desde ayer lo supe con certeza. Quiero ser tuyo, quiero abrazarte, quiero oírte hablar y estar ahí para ti. Por favor, responda. Rob... (Rob, waarom doe je zo? Ik heb je nodig, ik wil je stem horen. Heb je spijt? Ik niet, zeker niet. Ik wil bij je zijn, praten. Alsjeblieft... tien jaar geleden voelde ik al wat voor je, maar sinds gister wist ik het zeker. Ik wil de jouwe zijn, ik wil je knuffelen, ik wil je horen praten en er voor je kunnen zijn. Reageer alsjeblieft. Rob...)
Dat stuurde Matthy gister. Ergens vind ik wel dat ik wat naar hem moet sturen, maar wat? Ik wil niet meer zo tegen hem praten of zijn. Dus besluit een smoes te sturen waarom ik niet reageerde: Palabras amables... Yo también quiero eso, pero no puedo. No iré a la oficina hoy. Reservé un fin de semana con unos amigos para olvidarlo. El beso de anteayer fue un accidente, lo siento. (Lieve woorden... Ik wil dat ook, maar het lukt me niet. ik kom vandaag niet op kantoor. ik heb een weekendje weg geboekt met wat vrienden om het te vergeten. De zoen van eergister ging perongeluk, sorry)
Het voelt echt niet goed om tegen hem te liegen, maar ik kan niks anders. Ik probeer weer te gaan slapen.
Het is nu weer 2 uur later, en krijg een berichtje van Matthy, hij wil zo graag contact maar het lukt me niet. Ik zie een berichtje voorbij komen en lees het, maar druk er niet op want wil niet dat die kan zien dat ik het heb gelezen: Sé que estás mintiendo, solo dímelo honestamente. Ese mensaje no sonaba como el Robbie que conozco, por favor habla conmigo mañana. Ven a mi casa mañana a las 14:30 y nos vemos luego... te extraño (Ik weet dat je liegt, zeg gewoon eerlijk. Dat bericht klonk niet als de Robbie die ik ken, praat alsjeblieft morgen met me. Kom naar mijn huis morgen om 14.30 ik zie je dan... ik mis je)
Hij wil dat ik morgen naar hem toe kom om 14.30 ik denk dat ik wel zou moeten en ik ga ook! Ik stap nu echt uit bed, heel de dag slapen is ook niet lekker. Ik loop naar de woonkamer en ga Netflix kijken.
Als de film is afgelopen ga ik eten koken, gewoon simple een pasta. Als ik klaar ben, stap ik onder de douche. Als ik klaar ben loop ik naar me kast en pak de outfit van gister die ik terug me kast in had gegooid. Leg ik die neer voor morgen, ik ga gewoon en ik moet van mezelf. Dan pak ik me broek en trek die aan.
3 uur later en ik ga naar bed, als het morgen maar goed gaat.
__________________________
Nieuw hoofdstuk
Word vervolgd
En wat vinden jullie van dit verhaal?
JE LEEST
Mientras estés conmigo // Mabbie
Fantasy{Paused, Not completed} Collega's, vrienden, meer dan vrienden? Wat zijn wij? Al jaren probeer ik me gevoelens tegen te houden, maar vandaag lukt het niet. Maar wil hij dit? We zijn al jaren beste vrienden. We hadden op de middelbare al altijd conta...
