Gölgelerin Sessiz Sırları

Fransa'da Fazla Bile Durduk

Aziz, uyurken kapısının biraz sert bir şekilde çalınmasının ardından yataktan söylenerek kalkıp kapıyı açtı. Kapıdaki muhafaza bakarak: "Ne var? Niye uyandırdın beni?" diyerek çıkışmıştı. Muhafız istifini bozmadan: "Kral Alain Legrand sizi şatonun en üst balkonunda bekliyor." diyerek arkasını dönüp uzaklaşmıştı. Aziz başını ovalayarak kapıyı kapatıp hızlıca kıyafetlerini değiştirmişti. Odada kısa bir süre ayılmak için durduktan sonra hızlıca şatonun en üst balkonuna kralın yanına çıkmıştı. Kralın yanına geldiğinde önünde eğilip: "Biraz geciktim kralım. Kusuruma bakmayın." diyerek geri doğrulmuştu. Kral, Aziz'e dönmeden: "Tam iki buçuk yıl oldu. Birini bulmadan geri dönmeyeceğim diyordun ancak bu biri dediğin kişi getirdiğin kişilerle uyuşmuyor." diyerek yıldızlara bakmaya devam etmişti. Aziz, krala doğru yaklaşarak: "Kralım. Aradığım kişi İspanya Şatosu'nda. Ve onu oradan nasıl çıkaracağımı da bilmiyorum. Oraya gidersem ve yakalanırsam yüksek ihtimal direk infaz edilirim." demişti sesini alçaltarak. Kral bıyığıyla oynayarak: "Tamam Aziz, gidip dinlenmene devam edebilirsin. Yarından itibaren yapacaklarımıza bakarız." demişti. Aziz, krala doğru eğilip geri odasına dönmüştü. Odasına vardığında ise kapıda nöbetçinin olmadığını ve kapının aralık olduğunu görmüştü. Belinden bıçağını çıkartarak yavaşça kapıya doğru yaklaşıp kapıyı aralamıştı. İçeri girdiğinde ise etrafta muhafızın bir şeyler aradığını görmüştü. Muhafıza doğru yaklaşarak: "Herhalde burada ilk günün." diyerek bıçağı bırakıp kılıcını almıştı. Muhafız sinsice gülerek: "Sen olacakların hiçbir şeyine vakıf değilsin ve bu kalede çürüyüp gideceksin Aziz!" diyerek ona doğru koşarak saldırmak için hamle yapmıştı. Aziz ise yerinden dahi kımıldamadan üstüne koşan haine doğru kılıcını bir anda doğrultarak adamın karnından girip sırtından çıkması bir olmuştu. Birkaç saniye adam ağzından anlaşılmayan küfür tarzı şeyler söyledikten sonra elindeki bıçağı yere düşürüp ölmüştü. Aziz, kılıcını adamın vücudundan ayağıyla sert bir hamle yaparak çıkarıp kılıcına bulaşmış kanı adamın üstünde temizledikten sonra üstünü aramaya başlamıştı. Kısa bir arama sonrasında ise içinden sadece bir mektup çıkmıştı. Aziz, çıkan mektubu iç cebine attıktan sonra ölü bedeni penceresinden aşağı atmış ve kalenin koridoruna çıkarak hizmetçilere seslenmişti. Birkaç dakika sonra ise hizmetçiler koşarak gelip yerdeki kanı Aziz'in emriyle silip geri hızlıca koridorlarda kaybolmuşlardı. Aziz, hizmetçiler gittikten sonra kapıyı arkalarından kapatıp yatağına doğru gitmişti. Yatağına uzanmadan önce cebinden mektubu çıkarıp sağ eline aldıktan sonra yatağa uzanıp mektubu okumaya başlamıştı: "Alexander. Sana vereceğim görev çok basit. Aziz'in kaleye vardığını biliyorum ve bizim için önemli bir eşyayı kendisinde saklıyor. Yol boyu ona tuzaklar kurmaya çalışsak bile nasıl olduysa hepsinden sıyrılmayı başardı. Senin görevin onu öldürmek değil, o odasında değilken girip o eşyayı bulup çıkmak. -H" diyerek mektup bitiyordu. Aziz sinirle kağıdı buruşturarak camdan aşağı fırlatmıştı, bir yandan da nasıl olur diye düşünüyordu. Yatakta bunu düşünürken bir o yana bir bu yana dönmekten en sonunda yorgun düşerek uykunun kollarına dalmıştı.Sabah olduğunda kapısı yavaş ve nazik bir şekilde çalmaya başlamıştı. Aziz bu yavaş ama ısrarlı kapı çalmasının ardından yataktan kalkarak kapıya doğrı gidip kapıyı açtı: "Ne var Farai! Gece muhafızlar uyandırır, sabah sen uyandırırsın. İlk günden muhafızlarla iş birliğine mi başladın seni sahtekar." diyerek ona hafif yüklenmişti. Farai biraz yutkunarak: "Efendim... Size olan sadakatimi biliyorsunuz. Bence bunu açıklamama gerek yok." demişti. Aziz gülerek Farai'nin omzuna eliyle birkaç kere vurmuştu: "Biliyorum, biliyorum. Senden başka güvenebileceğim insan yok zaten. Neyse neden geldin bu saatte odama?" diyerek eliyle içeri gel işareti yapıp gidip yatağa oturmuştu gözlerini ovuşturarak. Farai'de Aziz'in arkasından içeriye girince kapıyı kapatıp Aziz'e doğru yaklaşıp sandalyelerden birine oturdu.