TERS YÜZ

Giriş.

İlerledim. Sadece ilerledim. En yakınımı öldürdüğümü bilerek ilerdim bu kapkaranlık sokakta. Katildim. Bundan nefret ediyordum. Şuanda. Şuanda nefret ediyordum. Ben katil olarak bugüne kadar belki yüzlerce belki binlerce kişiyi öldürmüştüm. Ama bugün... Bugün... Annemi öldürmüştüm. Dile kolay sadece iki kelime. Ama bitmek bilmeyecek bir acı. Sızım sızım sızlayan bir yürek.

Bakmadım hiç arkama gerek duymadım. Bakarsam o anı hatırlardım. Ben daha 24 yaşındaydım. Parlak bir geleceği olan bir kadın değildim. Katildim ben. Babamın öğrettiği şeylerle büyümüştüm. Silahlarla, bıçaklarla, testerelerle ve daha niceleri ile. Bir gün ise elime verdiği bıçak ile öldürdüm babamı. Daha fazla bana bunu yapmasın diye. Ama ben ne yaptıysam kendime yaptım. Bir cinayeti bin cinayete çevirdim. Ben buydum.

Omzumda bir el hissettim.

"Nova" dedi sadece. Kahretsin! Bu dayımın sesiydi.

"Ne var? " dedim kafamı çevirerek.

"Bu gece anneni öldürdün sen aptal kadın! " dedi ve beni iteklemeye başladı.

"Herşeyi biliyorum Nova. Senin insanların canına kıyan bir psikopat katil olduğunu da biliyorum!" dedi ve sözüne devam etti.

Bu tam hassiktirlik bir durumdu. Bilemezdi. Bunu kimse öğrenmemeliydi. Bunu henüz sadece Allah ve ben bilmeliydik.

Polisler sadece benim gibi bir kadın katil olduğunu biliyorlardı. Kimse adımı bilmiyordu soyadımı bilmiyordu. Beni tanıyan onca insan varken birisi bile katil olduğumu bilmiyordu.

Yüzüne biraz daha bakmadım dayımın koşarak oradan uzaklaştım. Arkama bir daha bakmadım. Bu bana ders olmuştu bundan sonra bir daha arkama bakmamalıydım. Arkama bakarsam hatırlardım. Arkama bakarsam babamın kanlı cesedini hatırlardım. Arkama bakarsam Az önce annemi öldürüşümü hatırlardım. Hatırlamamalıydım her şeyi unutup yeni cinayetlerime odaklanmalıydım. Bedenim kana vahşete doymuyordu. Ben yaptıkça O daha fazlasını istiyordu.

Biraz daha koştuktan sonra evime varmıştım. Artık Duvarlar da üzerime üzerime geliyordu. Ben bu hayatta bunu hak edecek ne yapmıştım? Ailemi ben seçemezdim. Bu dünyaya gelirken ben hiçbir şeye karar veremezdim. Elime insanları öldürmem için alet veren bir babam varken çok sağlıklı büyüyemezdim. Ama bir gün gerçekten elimdeki aletle onu öldürmüştüm. Elimdeki bıçakla. Bunun için beni suçlayamazdı. Bunu bana kendisi öğretmişti. Ben de babamın bana öğrettiği şekilde bir sürü insanın canına kıymıştım. Ama hiçbiri annemi öldürüşüm kadar koymamıştı.

Annemi de babam yüzünden öldürmüştüm.

Ben Nova Polater. 24 yaşında babası yüzünden katil olan kız.