-MİNHO'DAN-
Klasik günlerden biriydi. Okuldan gelmiş lanet olası ödevleri yapıyordum. 20 yaşındaydım ve üniversiteye gidiyordum. 18 yaşımda aile evinden ayrılmıştım. Kendime bir ev tutmuştum.
Okula yakın bir yerde oturduğum için yürüyerek gidiyordum. Bugün bizim üniversiteden arkadaşlarım Felix, Hyunjin, Bang Chan ve Seungmin ile buluşacaktım. Bu arada Hyunjin, Felix ve Seungmin ile Bang chan sevgili. Aralarında tek sap ben olmak çok sıkıcı :)
Ödevleri boş veriyorum, gardrobumu açtım ve içinden mavi bir kot short üstünede beyaz basic bir t-shirt giydim.
Çantamı aldım ve tam kapıyı açıp çıkacaktım ki, Tanrım bu da ne?
Kim bu dercede eski zamanda kalmış olabilir? Bu bir mektup. Aish! WhatsApp gibi uygulamalar varken?
Mektubu sonra okurum diyerek çantama koydum ve evden çıktım...
———————-JİSUNG'TAN
(İç sesi)Biliyordum. O benden nefret ediyordu. Beni umursamazdı ki asla! Büyücülerin varlığına katiyen inanmadığı Tanrım'a dua etmekten başka şansım yoktu...
———————-
MİNHO'DAN
"Amına kodum sen salak mısın?" Dedi Chan.
"Salak özel bir durum dışında sana niye mektup gelsin!?" Diye ekledi Seung.
"Ya amına koyim nerden biliyim whatsapp falan yok mu?" Dedim.
"DEMEK Kİ ÖNEMLİ! MAL YA!" Diye bağırdı Hyunjin. Bir tek Hyunjin ile ilkokuldan beri arkadaştık.
"Cidden okumalı mıyım?"
"SALAK OKU TABİİ SABAHTAN BERİ NE DİYOZ AAA!!" Felix'in söylediği şey ile mektubu çantamdan çıkardım.
Mektubu açıp okumaya başladım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bring Me To Life -MinSung-
FanfictionBüyücüler tarafından lanetlenen Jisung ve onun tek kurtuluş yolu Lee Know...