මතීශ් pov
ගෙදර ඇවිල්ලා කාලා බීලා වොශ් දාලා හතර දෙනාම ආවෙ සෙනාශ්ගෙ කාමරේට..
මං ඌ එක්ක ඇදට හේත්තු වෙලා ගේම් එකක් ගහන අතරෙ සසිරු පොඩීව හුරතල් කරනවා..
" තාම අත රිදෙනවද.."
" ඔව්ව්ව්.."
පොඩි එකා ඔව්ව් ගාගෙන සසිරුට හේත්තු උනා..
ඉරිසියත් හිතෙනවා..
උගෙ අතනම් රිදෙනවා ඇති තමා..රතු වෙලා තිබ්බේ..ලේසි පාරක් නෙවෙයි පොඩි එකා අරූට දුන්නේ හැබැයි..නුවර ඉදන් එනකනුත් කුනු කුනු ග ගා ආවාට ගෙදර ඇවිත් පුංචි ඉස්සරහානම් හිටියෙ මුකුත් නොව්න බබා වගේ..
" පොඩී.."
" ඇයි උබ.."
" මේ වරෙන්කෝ.."
සෙනාශ් සිතිජට කතා කරද්දි එයා අපි දෙන්නා මැදින්ම ඉද ගන්න අතරෙ සසිරුත් මට එහා පැත්තෙන් ඉදගෙන ෆෝන් එකට එබුනා..
" උබ ගේද.."
" කැහැක් කැහැක්..ආ..ශිට්..හුත්තා තෝ නිසා මට වෙඩි වැදුනා බූරුවා.."
" හොද වැඩේ.."
ප්‍රශ්න අහනවා කියලා ඔහොමත් අහනවද...
සෙනාශ් ඇහුව ප්‍රශ්නෙටනම් පොඩි එකාගෙ මූන මොකදෝ වෙලා ගියා..
" පොඩී..කියපන්කෝ.."
" උබට මොකටද ඒක.."
" බනින් නෑ ඕයි ඇත්ත කියපන්.."
" සෙනාශ්.."
" කොල්ලොන්ට නේද ආස.."
" අයියේ.."
" සෙනාශ් ඇති ඕක නවත්තන්න.."
සසිරු බැරිම තැන සෙනාශ්ට ටිකක් සැරෙන් කතා කරා..සිතිජගෙ ඇස්වල කදුලු පිරිලා..ඌට අව්ල් යන්න ඇති ලොකු බූරුවා අපි දෙන්නත් ඉන්න තැන කෙලින්ම ඔහොම දෙයක් අහද්දි..අනික ගොඩක් අයට ඒක හෙන සෙන්සිටිව් සීන් එකක්..
" ඇයි ඉතින්.."
" ඇයි තමා..ඕන් නැති දේවල් අහන්න එපා එයාගෙන්.."
" ඕන් නැත්තෙ ඇයි ඌ ම__"
" සෙනාශ් ඇති දැන්.."
" ම්හුක් හරි ඉතින් ඇයි කෑ ගහන්නේ.."
YOU ARE READING
තුන්කොන්
Teen Fictionතුන්කොන් ආදර කතාවක එක් අයෙක්ට අවසානයේ කෙසේ හෝ වේදනාව හිමිවේ..🥀
