තුන්කොන් BL

දම්සාරි ( part 9 )

සෙනාශ් pov

ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගාථත් කියලා පංතියේ ඔක්කොම උන් යන්න ගියත් අර ඔරන්මොටන්ලා දෙන්නා තාම නෑ..උන් ඩාන්සින්වලට ගිහින් එනකන් මං එයාලගෙ බෑග් දෙකක් හදලා පුටුවෙ ඉදගෙන කකුල් දෙකක් මේසෙ උඩ තියාන පොඩි ඇලට් එකක් දැම්මා..රුක්ෂාන් කාරයානම් පම්ප් එකක් දාලා එන්නම් කියලා ගියා..

" එයා එනවා මන්දාරම් කතාවේ සද කින්නරාවී.."

සසිරු මතීශ් එක්ක පංතියට එද්දි මං ඌට අත දික් කරලා පොඩි සිංදු කෑල්ලක් කිව්වා..

" අනාව්..අපෙ බෑග් දෙකත් හදලා නේ සුදු මහත්තයා.."

" අඩෝ උබ මගෙ එකත් හැදුවද.."

" ඔව්..ඒ උනාට මට උබව පේන්න බෑ.."

" මටත් උබව පේන්න බෑ..ඒත් තෑන්ක්ස්.."

මතීශයා මට රවලා බෑග් එක අතට ගද්දි සසිරුනම් පැණි බේරෙන හිනාවක් දැම්මා..

" රුක්ෂාන් කෝ.."

" ටොයිලට් ගියා.."

සසිරුට උත්තර දෙන ගමන් මං උගෙ කරට අත දාල රුක්ෂාන්ගෙ බෑග් එකත් අරන් පංතියෙන් එළියට ආවා..

" අපි යන්නෙ කොහොමද සෙනාශ්..තාත්තා එනකන් ඉන්නවද.."

" ඔව් එයා එනකන් ඉමු..ඒත් ඉස්කෝලේන් එළියට යන් දැන්.."

" ඒ මොකටද.."

" දම්සාරි බලන්න.."

සසිරුගෙ ප්‍රශ්නෙට මං උත්තර දෙන්න ගියත් මට කලින් අපි ලගට ආව රුක්ෂාන් උත්තර දෙද්දි මං උගෙ ඇගට බෑග් එක විසික් කරා..

දැන් දීපන්කො මුන්ගෙ ප්‍රශ්නවලට උත්තර..

" කවුද දම්සාරි.."

" මුගෙ වන් ඇන්ඩ් ඔන්ලි ක්‍රශ් එක.."

ක්‍රශ් එක කියන්නෙ දෙයියනේ..අවුරුදු තුනක ඉදන් තාම ක්‍රශ් විතරයි..දුකට කරුන ඇවිල්ලා මේ වෙනකන් ඒකි එක්ක එක වචනයක්වත් කතා කරලා නැති එක..ඉදලා හිටලා මැසේජ් එකක් දෙකක්නම් දානවා..ඒත් ඒකි දන් නෑ මං එයාට කැමතී කියලා..

"  ඉදපන් බාප්පට කියන්නම් මං.."

" අනේ මේ මතීශ් හුකන වැඩනම් කරන්න එපා ඈ.."