Hannah-Jennie
Hannah:
Unnie unnie unnieJennie:
Ne oldu canım benimHannah:
Size geliyoruzJennie:
O zaman görev başlıyor :)Hannah:
Evet :))Jennie:
Voldemort olacaksın ChanHannah:
Ay çok zevkliSeungmin
Bir anda yattığım koltuğa kendini atıp beni ayağıyla dürten noonama sorgulayıcı bakışlarımı attım.
"Ne var?"
"Chan ve Hannah buraya geliyormuş."
"Eee yani?"
"Diyorum ki sen bize bir tatlı mı yapsan?"
"Chan hyung marketten alsın."
"Ama sen yap." diyerek yalvarma moduna geçti.
"Bu sıcakta onunla mı uğraşayım noona?"
"O kadar sıcaksa tişörtünü çıkarabilirsin."
"Niye biscolata erkeği miyim ben?"
Göz kırpıp sırıtarak "Olabilirsin." dediğinde göz devirdim.
"Off noona yaa." diyerek ayağa kalktığımda.
"Seviyorum seni!" diye bağırdı.
"Sırf Hannah ve senin için yapıyorum Chan hyung yemeyecek."
"Niye sinirlisin sen ona?"
"Sinirli değilim."
"Sinirlisin ama Chan'a sinirlenmek için pek bir sebep gerekmiyor. O yüzden istediğin kadar sinirini çıkar ondan."
"Ben gidiyorum ben çıkana kadar mutfağa kimse girmesin."
Ben bir şey yaparken işimi bölen veya müdahale eden biri olursa sinirim aşırı bozuluyordu.
"Sen bu sinirle erken yaşlanacaksın Seung."
"Boş yapma."
"Kardeşi tarafında zorbalanmak çok zor."
"İnan etrafımda Chan hyung ve sen varken asıl benim için zor."
"Biliyoruz biliyoruz aşıksın bize hadi git tatlı yap."
"Umarım malzeme vardır yoksa o malzemeleri aldırır sana yaptırırım."
Yastığı kucağına çekerken "Sen yakında beni dövmeye de başlarsın." dedi. Hafifçe güldükten sonra saçlarını karıştırdım ve mutfağa ilerlemeye başladım.
Arkamdan "Ben senden büyüğüm be!" diye bağırdı.
Onu hiç umursamadan mutfağa girip sertçe kapıyı kapattım. Ben mutfağın kapısını kapatırken zil çalmıştı. İşim bitene kadar yanıma gelmezlerdi. Tabi Chan hyungun gıcıklığı tutarsa gelebilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Göz Devirdim Say-Chanmin
FanfictionChan, her defasında Seungmin'e 'kardeşim gibi' derken Seungmin ona karşı bir şeyler yapamamaktadır.