Drie maanden waren verstreken sinds Milo en Matthy hadden besloten om samen te gaan wonen. De afgelopen maanden waren gevuld met het plannen van de verhuizing, het uitzoeken van meubels, en het creëren van hun gezamenlijke ruimte. Milo had eindelijk de huur van zijn appartement in Utrecht opgezegd en vandaag was de dag dat hij officieel bij Matthy in Ameide zou intrekken.
Het was een zonnige zaterdagmorgen, en de lucht was helder en blauw. Milo stond in zijn bijna lege appartement, de laatste dozen gereed om naar de nieuwe woning gebracht te worden. Het voelde vreemd om afscheid te nemen van de plek die zo lang zijn thuis was geweest, maar het vooruitzicht van een nieuw begin met Matthy maakte alles goed.
Matthy parkeerde zijn auto voor het gebouw en kwam naar boven om Milo te helpen met de laatste spullen. Hij klopte op de deur en Milo opende, een brede glimlach op zijn gezicht. "Klaar voor de grote dag?" vroeg Matthy opgewekt.
"Meer dan klaar," antwoordde Milo, zijn ogen stralend van opwinding en een beetje zenuwen.
Samen droegen ze de laatste dozen naar de auto. Terwijl ze de trap afdaalden, voelde Milo een mengeling van emoties. Hij was enthousiast om een nieuw hoofdstuk te beginnen, maar ook een beetje weemoedig over het verlaten van zijn oude leven. Matthy voelde de aarzeling in zijn partner en legde een geruststellende hand op zijn schouder. "Het is een grote stap, Miel, maar we doen dit samen. En ik weet dat het geweldig gaat worden."
Milo knikte en glimlachte. "Je hebt gelijk, Mat. Ik ben klaar voor dit nieuwe avontuur met jou."
Eenmaal bij het huis in Ameide aangekomen, voelden ze de warme ontvangst van hun nieuwe thuis. Het huis van Matthy was ruim en gezellig, met een grote tuin en veel natuurlijk licht. Milo voelde zich meteen op zijn gemak. Samen begonnen ze de dozen uit te pakken, lachten ze om oude foto's en herinneringen, en richtten ze hun nieuwe huis in.
Die avond, nadat ze de laatste dozen hadden uitgepakt en hun nieuwe huis een beetje hadden ingericht, voelden Matthy en Milo zich uitgeput maar voldaan. Het was een lange dag geweest, maar een die gevuld was met gelach, liefde en de opwinding van een nieuw begin.
Ze zaten samen op de bank in de woonkamer, genietend van een glas wijn. De kamer was verlicht door de zachte gloed van kaarsen, die een warme en intieme sfeer creëerden. Matthy keek naar Milo, zijn ogen glinsterend in het kaarslicht. "We hebben het echt gedaan, Miel. Dit is ons nieuwe thuis."
Milo glimlachte en leunde tegen Matthy aan. "Ja, we hebben het echt gedaan. En het voelt zo goed om hier samen te zijn."
Matthy zette zijn glas neer en trok Milo dichter naar zich toe. "Ik ben zo blij dat je hier bent, Miel. Je maakt dit huis compleet."
Milo voelde een warme gloed door zich heen trekken bij Matthy's woorden. Hij draaide zich om en keek Matthy diep in de ogen aan. "Ik hou van je, Mat. Meer dan ik ooit had kunnen denken."
Matthy glimlachte en drukte zijn lippen zachtjes op die van Milo. De kus begon teder, maar werd al snel intenser, gevuld met alle liefde en passie die ze voor elkaar voelden. Milo's hart sloeg sneller terwijl hij zich liet meeslepen door het moment, zijn handen verkenden Matthy's lichaam met een vertrouwd verlangen.
Langzaam leidde Matthy Milo naar de slaapkamer, waar het bed uitnodigend op hen wachtte. Ze vielen samen op het bed, hun lichamen verstrengeld in een dans van liefde en verlangen. Matthy's handen gleden onder Milo's shirt, zijn aanrakingen zacht maar vurig. Milo kreunde zachtjes, zijn lichaam reageerde instinctief op de tedere aandacht.
"Je bent zo mooi, Miel," fluisterde Matthy, zijn stem hees van emotie. "Elke keer als ik je aanraak, voel ik me de gelukkigste man ter wereld."
Milo glimlachte, zijn handen vonden hun weg naar Matthy's rug, zijn vingers streelden de gespierde lijnen. "Ik voel hetzelfde, Mat. Jij bent alles voor mij."
Hun kleren verdwenen langzaam, stuk voor stuk, tot ze naakt in elkaars armen lagen. De huid-op-huid aanraking voelde intens en intiem, een herinnering aan de diepe band die ze deelden. Matthy's lippen vonden hun weg naar Milo's hals, zijn ademhaling onregelmatig terwijl hij Milo's zachte huid kuste en beet.
Milo's handen grepen de lakens terwijl golven van genot door zijn lichaam trokken. "Mat, ik wil je," fluisterde hij, zijn stem vol verlangen.
Matthy keek op, zijn ogen donker van passie. "Ik wil jou ook, Miel. Altijd."
Ze bewogen samen in een perfect ritme, hun lichamen smolten samen als een. Het was een moment van pure verbondenheid, waarin alle onzekerheden en angsten verdwenen. Er was alleen liefde, rauw en echt, die hen beiden volledig opslokte.
Milo voelde zich opgetild, zwevend op een wolk van extase terwijl Matthy hem naar nieuwe hoogten bracht. Ze kreunden elkaars namen, hun stemmen vermengd in een symfonie van passie en toewijding.
Toen ze uiteindelijk samen de climax bereikten, hielden ze elkaar stevig vast, hun lichamen trilden van de nasleep van hun intense samenzijn. Milo legde zijn hoofd op Matthy's borst, luisterend naar het snelle kloppen van zijn hart. Het geluid was als muziek in zijn oren, een bevestiging van de liefde die ze deelden.
"Dit was perfect," fluisterde Milo, zijn ogen zwaar van slaap maar gevuld met tevredenheid.
"Ja, dat was het," antwoordde Matthy zachtjes, zijn vingers door Milo's haar streelend. "En dit is nog maar het begin, Miel. We hebben een heel leven voor ons om samen te ontdekken."
De volgende ochtend werd Milo wakker met het geluid van vogels die buiten floten en het zonlicht dat door de gordijnen stroomde. Het duurde even voordat hij zich realiseerde waar hij was, maar toen hij Matthy naast zich zag liggen, voelde hij een diep gevoel van vrede en geluk.
Matthy opende zijn ogen en glimlachte slaperig naar Milo. "Goedemorgen," mompelde hij, zijn stem hees van de slaap.
"Goedemorgen," antwoordde Milo zachtjes. "Dit voelt goed, Mat. Echt goed."
De dagen erna vielen ze snel in een ritme. Milo raakte gewend aan het leven in Ameide en begon zich steeds meer thuis te voelen. Ze maakten wandelingen langs de rivier, ontdekten nieuwe plekken in het dorp, en genoten van de rust en de natuur. Milo merkte dat zijn gedachten aan Robbie steeds minder werden en dat hij zich meer op zijn eigen leven en geluk kon richten.
Op een avond, terwijl ze samen in de tuin zaten, keek Matthy naar Milo met een liefdevolle glimlach. "Ik ben zo trots op je, Miel. Je hebt zoveel vooruitgang geboekt en ik zie hoeveel gelukkiger je bent."
Milo voelde zijn hart warm worden bij Matthy's woorden. "Dank je, Mat. Jij hebt me zoveel geholpen. Zonder jou zou ik niet zijn waar ik nu ben."
Matthy schudde zijn hoofd. "Het is allemaal jouw verdienste, Miel. Jij hebt de kracht en de moed gevonden om jezelf te verbeteren en te groeien. Ik ben gewoon blij dat ik aan je zijde mag staan."
Milo glimlachte en leunde tegen Matthy aan. "Ik ben ook blij dat jij er bent, Mat. Samen kunnen we alles aan."
