De ochtendzon scheen door de gordijnen van Milo's oude slaapkamer, verlichtend de kamer met een zachte gloed. Matthy en Milo lagen nog steeds dicht tegen elkaar aan in het kleine eenpersoonsbed, hun lichamen verstrengeld onder de dekens. Milo opende langzaam zijn ogen en voelde meteen een steek van spierpijn door zijn rug trekken.
"Hmm, goedemorgen," mompelde Matthy slaperig naast hem, terwijl hij zich uitrekte en ook een pijnlijke grimas op zijn gezicht kreeg. "Ik denk dat we dat luchtbed hadden moeten aannemen."
Milo lachte zachtjes en drukte een kus op Matthy's voorhoofd. "Ja, misschien wel. Maar ik vond het wel gezellig zo, dicht tegen jou aan."
Matthy glimlachte en trok Milo nog dichter tegen zich aan. "Ik ook. Maar nu voel ik elke spier in mijn lichaam protesteren."
Na een paar minuten genoten ze nog van elkaars warmte voordat ze besloten dat het tijd was om op te staan. "Laten we douchen," stelde Milo voor, "dat zal helpen om de spierpijn te verlichten.''
Ze strompelden uit het bed en maakten zich klaar voor de douche. De badkamer was klein, maar het warme water voelde als een weldaad voor hun vermoeide lichamen. Milo stond onder de straal, het water stroomde over zijn schouders en rug, terwijl Matthy zijn armen om hem heen sloeg en zijn kin op Milo's schouder rustte.
"Dit voelt veel beter," zuchtte Milo terwijl hij genoot van de warmte.
"Absoluut," antwoordde Matthy, zijn handen zachtjes over Milo's borst strijkend. "En we hebben de hele dag nog voor ons."
Milo draaide zich om naar Matthy, waterdruppels glinsterend op zijn huid. Hij keek Matthy in de ogen en zag de liefde en tederheid die daar altijd in te lezen waren. "Ik hou van je, Mat," fluisterde hij.
Matthy glimlachte breed en boog zich voorover om Milo zachtjes te kussen. Hun lippen ontmoetten elkaar in een tedere kus, die snel intenser werd. Ze verloren zichzelf even in het moment, hun lichamen dicht tegen elkaar aan onder de warme waterstraal.
"Ik hou ook van jou, Miel," fluisterde Matthy toen ze zich even van elkaar losmaakten. Hij drukte een reeks zachte kussen op Milo's nek en schouders, terwijl zijn handen langs Milo's zij gleden.
Milo genoot van het intieme moment, zich volledig overgevend aan Matthy's aanrakingen. Ze stonden daar nog een tijdje, gewoon genietend van elkaars aanwezigheid en de rust van de ochtend. Uiteindelijk draaiden ze de douche uit en droogden ze zich af, hun lichamen nog steeds dichtbij elkaar.
Na zich aangekleed te hebben, liepen ze naar beneden voor een eenvoudig ontbijt. De geur van versgezette koffie en gebakken eieren kwam hen tegemoet. In de keuken zat Milo's moeder al aan de tafel, glimlachend toen ze de jongens zag binnenkomen.
"Goedemorgen jongens," begroette ze hen vrolijk. "Hebben jullie goed geslapen?"
"Goedemorgen," antwoordde Milo, terwijl hij een beetje ongemakkelijk zijn nek rolde. "Het bed was wat krap, maar we hebben het gered."
"Dat luchtbed had inderdaad geen slecht idee geweest," lachte zijn moeder, terwijl ze een bord met eieren en toast voor hen neerzette. "Maar het is ook wel gezellig, zo samen."
Terwijl ze genoten van het ontbijt, raakte de moeder van Milo verwikkeld in een nostalgisch verhaal. "Wist je, Matthy, dat Milo vroeger altijd met zijn zusje Jiska in de achtertuin tenniste? Ze hadden zo'n klein net opgezet en speelden urenlang."
Matthy keek verbaasd naar Milo. "Echt waar? Je hebt me nooit verteld dat je op tennis hebt gezeten, Miel."
Milo bloosde lichtjes en haalde zijn schouders op. "Het was maar een tijdje, en ik was er niet echt goed in. Maar Jiska vond het leuk, dus deden we het vaak."
Milo's moeder lachte. "Je was beter dan je denkt, Milo. Je had een goede forehand. Jiska kon je nauwelijks bijhouden."
Matthy grijnsde breed en keek bewonderend naar Milo. "Nou, dat moet je me een keer laten zien, Miel. Wie weet kunnen we samen eens een potje tennissen."
Milo glimlachte en knikte. "Dat klinkt als een leuk idee."
Na het ontbijt hielpen Matthy en Milo met het opruimen van de tafel en de afwas. Daarna besloten ze nog even terug te gaan naar de slaapkamer om hun spullen te pakken. Maar eenmaal terug in het knusse bed, merkten ze dat ze eigenlijk nog niet klaar waren om op te staan. Ze kropen weer onder de dekens, dit keer zonder het ongemak van de nacht ervoor.
Hun blikken ontmoetten elkaar en voor een moment leek de tijd stil te staan. Matthy boog zich naar voren en drukte een zachte kus op Milo's lippen. Wat begon als een tedere aanraking, ontwikkelde zich al snel tot een diepere en gepassioneerdere kus. Hun lichamen zochten elkaar op, en de warmte tussen hen groeide.
Matthy's handen gleden langzaam over Milo's rug, en Milo kreunde zachtjes bij de aanraking. Hij drukte zich steviger tegen Matthy aan, zijn handen verkenden Matthy's rug en schouders. De intimiteit van het moment, gecombineerd met de vertrouwdheid van de omgeving, maakte alles nog intenser.
"Je bent zo mooi," fluisterde Matthy terwijl hij Milo's gezicht tussen zijn handen nam en hem opnieuw kuste, dit keer met nog meer intensiteit. Milo antwoordde door zijn armen om Matthy's nek te slaan en hem dichter naar zich toe te trekken.
Hun ademhaling versnelde terwijl ze elkaar kusten, en hun handen vonden hun weg naar elkaar. Milo voelde zich compleet en veilig in Matthy's armen, wetende dat hun liefde sterker was dan ooit tevoren.
Na een tijdje stopten ze even, hun voorhoofden tegen elkaar geleund, beide licht hijgend. Ze keken elkaar in de ogen, en de liefde en toewijding die ze voelden was tastbaar in de lucht om hen heen.
"Dit is precies wat we nodig hadden," fluisterde Milo zacht. "Gewoon even samen, zonder zorgen of onzekerheden."
Matthy glimlachte en drukte een kus op Milo's voorhoofd. "Ja, precies dit. Ik wil dat je altijd weet hoeveel ik van je hou en hoe belangrijk je voor me bent."
Milo voelde een warme gloed door zich heen gaan bij Matthy's woorden. Hij voelde zich veilig, geliefd en begrepen. Ze lagen nog even stil, genietend van het moment en elkaars aanwezigheid, voordat Milo zachtjes sprak.
''ik had niet verwacht dat ik op mijn 24ste nog seks zou hebben in mijn oude bed'' Matthy lacht zachtjes en port Milo in zijn buik. ''komop kleding aan we moeten weer naar huis''
