Ahtapotların sekiz kolu vardır. İsmini buradan alan bu örgüt; sekiz ayrı bölgede sekiz ayrı kola sahip, her bir kolunun başında liderlik eden bir yöneticisi olan ve kendilerine verilen görevleri gerçekleştiren ekiplerden oluşan oldukça donanımlı bir...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Hava buz gibiydi.
Azgın gök inim inim inliyor, bardaktan boşalırcasına yağan yağmur damlaları ise şiddetle yer yüzüne çarpıp duruyordu.
Yalnızca ay ışığının aydınlattığı tenha sokaklardan birinde, dışarıdaki tüm bu fırtınaya ve soğuk havaya rağmen yürümeye çalışan küçük bir beden vardı.
Kız çocuğunun soğuktan tir tir titreyen cılız bedeni rüzgarın şiddetine dayanamıyor ve oradan oraya savruluyordu. Üşüyen ellerini ısıtabilmek için kollarını sımsıkı birbirine dolamış, yalpalayarak yoluna devam ediyordu.
Kışı sevmiyordu, kıştan nefret ediyordu. Zira insanlardan hiçbir iyilik göremeyen bu küçük bedene yalnızca yaz mevsimi merhamet ediyordu ve şimdi kış, onu yazın tüm bu sıcağı ve şefkatinden mahrum bırakmıştı.
Tam çenesinin altında biten kısacık ve özensizce kesilmiş kahverengi saçları vardı ve saçları tıpkı kıyafetleri gibi yağmurdan tenine yapışmıştı.
Saçlarıyla aynı renk olan gözleri öyle derin, öyle mahzun bakıyordu ki bu kız çocuğunun bakışlarından bile yaşadığı hayatın onu ne kadar da çok sarstığı anlaşılabiliyordu.
Gökyüzü aniden büyük bir gürültüyle sarsıldığında ve şimşek çaktığında, olduğu yerden korkuyla zıpladı ve zaten dopdolu olan gözlerinden korkuyla birkaç damla yaş akıp alnından şakaklarına doğru süzülen yağmur damlalarının arasına karıştı.
Korkuyordu. Öyle çok korkuyordu ki o güne kadar öğrendiği bütün duaları okuyor, bir an önce sabah olmasını ve cezasının bitmesini istiyordu.
O gün Cengiz Babasının verdiği bütün peçeteleri satabilmişti ve çok para kazanmıştı. Cengiz Baba en çok para kazananlara sıcak yemek veriyordu bu yüzden çok mutluydu. O akşam belki sıcak çorba, belki de adını bile bilmediği sıcak yemekler yiyebilecekti.
Fakat kurduğu hayaller boşa gitmişti.
Kendisinden yaşça büyük birkaç erkek çocuğu geldiğinde ve onu döverek zorla kazandığı paraları elinden aldıklarında bir süre arkalarından koşmuş, yetişemediğinde ise yapacak hiçbir şeyi olmadan olduğu yere çöküp hırsla ve üzüntüyle gözyaşları dökmüştü.
Şimdi değil sıcak bir yemek yemek, Cengiz Babasının yanında yaşamaları için izin verdiği harabe evlerine bile giremezdi.
Çünkü cezalıydı. Cengiz Babanın kuralları belliydi. Para kazanmayan eve de giremezdi.
Cengiz Baba para kazanmadan eve girmek isteyenleri öldüresiye döver, ertesi gün ise hiçbir şey olmamışçasına çalıştırıp tekrar kazandıkları paraları isterdi.
