slytherin boys and a shifter [Tom Riddle/Mattheo Riddle/Theodore Nott]

1.0 karşılama

sonunda başarmıştım gözümü açtığımda hogwartsdaki yatakhanemde siyah çarşafların içinde yatıyordum. gözlerimi açtığımdaki şok hala geçmemişti "şuan kafayı yiyebilirim" çığlık atıp kalktım. aynanın karşısına geçip kendime baktım. scriptime yazdığım gibi mükemmel bir kız değildim aynıydım bu görüntü beni hayal kırıklığına uğratmıştı en sevdiğim ünlü gibi görüneceğimi hayal etmiştim hep.

bunun çok önemsiz olduğunu fark edip bir hışımla kapıyı açıp dışarı koştum. gerçekten gelmiştim gözlerime inanamıyordum bu ihtişamlı merdivenler, yatakhaneler resmen büyülenmiştim.

tabiki filmdeki gibi 5 kişi aynı odada kalmayacaktı herkesin kendine özel yada birlikte kalabileceği odalar olmasını özellikle yazmıştım. her şey mükemmel görünüyordu.

aklımdan geçen ilk şey tom, mattheo, theodore, draco ve blaise i nerede bulacağım oldu gecenin bir vakti gibi görünüyordu. derin bir nefes verdim. kesinlikle uyuyamayacaktım uyursam geri dönmekten korkuyordum.

yavaşça ortak salona ilerledim kimse yoktu hayal kırıklığım biraz daha büyüdü koridorları ve hogwartsı gezmeye karar verdim. resmen yerimde duramıyordum zıplayarak koşarak geziyor her yeri inceliyordum. şuanki mutluluğumun tarifi olamazdı. koridorda gezerken ayak sesleri duydum gerçekten bu karanlıkta fazlasıyla ürkütücü gelmişti kimse olmaz diye düşünmüştüm gezerken. sesin ne taraftan geldiğini çözemiyordum çünkü koridorlar ,saray çok büyüktü ve ayak sesi yankılanıyordu.

birinin omzuma dokunmasıyla yerimden zıplayıp korkuyla minik bir çığlık attım.

"şşş sakin ol"
gördüğüm kişiyle gözlerim yuvasından fırlayacaktı. hayır elena tomun boynuna atlamayacaksın hayır şuan burda onunla-

bakışlarıma anlam verememiş şekilde suratıma bakıyordu. hemen kendime çeki düzen verdim bu beyefendiye daha fazla rezil olmak istemedim.
"burda ne işin var? koridorlarda yürümek bu saatte yasak." düşündüğüm gibi kabaydı.

"kayboldum." tek yapabileceğim açıklama bu olmuştu.

"odandan çıkmamalıydın." cidden rezil olmuştum.

"uyurgezerim ben kendimi dışarda buldum sonrada kayboldun." küçük bir yalandan zarar gelmez değil mi? yalan söylediğimde anlamayacağını yazmıştım. tabiki bunuda düşündüm 😏
şaşkınca yüzüme baktı.

"eğer durumun böyleyse hocalara haber vermeyeceğim elena." ADIMI BİLİYOR ADIMI BİLİYOR ADIMI NERDEN BİLİYOR.

"adımı.." düşüncemi sesli söylediğimi fark edince hemen sustum.

garip bir şekilde suratıma baktı. "yatakhaneyi bulmama yardım edebilir misin?" olabilecek en tatlı şekilde söyledim.

"takip et." buz adam.

arkasından onu takip ederken bol bol süzmüştüm bayada yakışıklıydı bayılabilirim sanırım. ahh hiç iyi değilim. saçına elimi daldırıp sıkıca sarılmak istiyorum.
"önüne bak." onu izlediğimi fark edince yüzüm kızarmıştı ayaklarıma bakarak onu takip etmeye devam ettim. arkasındada gözü var herhalde psikopat kocam benim.

yatakhanelere gelince kızların olduğu tarafa girmeden benim yanımdan ayrıldı. ayrılmadan önce iyi geceler diledi. arkasından onu uzun uzun izledim. sanırım uyumaktan başka çarem kalmamıştı aklımdan geçen diğer şeyde tom u etkilemek için benimde özgüvenli zeki ve güçlü olmam gerektiğiydi. "toparlan elena, kendine gel"

yatakhaneme girdim odamı ve eşyalarımı inceledim tabiki zengindim babam dünyanın en güçlü büyücüsü olunca bi zahmet yani canım.

dolabım ağzına kadar eşyalarla doluydu bir sürü takı ve makyaj malzemem vardı. hayallerimdeki dünya gerçekten. gözlerimin içi parlıyordu, her şeyden fazlasıyla mutluydum.
hoşuma giden farklı saten bir pijama takımını giydim ve yatağa girdim. gözüme çok rahat geldiği için dayanamamıştım ve göründüğünden bile rahattı. rahat yatağımda hayaller kurarak uyuyakaldım.