Aşkından habersiz olduğu adam için kalbi atmaya başladığında 20 yaşındaydı Gülce. Çocukluğunu geçirdiği Bozcaadada beraber büyüdüğü adamla aynı kişiydi bu: Sancak Erkuran. Sonra bir gün karşısına geçmişti Sancak ve gözlerinin içine baka baka "Bana a...
Oy vermeyi unutmayın olur mu? Kitabı sevip sevmediğinizi yorumlarınız sayesinde anlayacağım için yorum bekliyorummm
250 yorumu geçtikten sonraki günlerde bölüm gelecektir. 💘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Anıl Şallıel Dedüblüman Sevince
Annem her zaman en zayıf yanımızın duygularımız olduğunu söylerdi. Duygularını yoğun yaşayan biri hayata karşı her zaman zayıftır. O öyle söylerdi. Bu yüzden her şeye karşı hep dik durmuş bana da bunu öğretmeye çalışmıştı.
Genelde iyi bir öğrenci olsam da bu konuda sınıfta kaldığımı hissediyorum. Sanırım annem kabul etmese de duygusallık konusunda babama benziyordum. Dünden sonra özellikle bu konuyu daha çok düşünür olmuştum. Çünkü dün belki de ilk defa içimde sürekli bastırdığım duygularımın tamamının tavan yaptığını hissetmiştim.
Korku, heyecan, merak...
Bunların hepsi, tehlikenin alt zeminini hazırlayan önlemli taşlardı ve ben itiraf etmekten çekinsem de Sancak abinin karşısında hepsini birer birer hissetmiştim. Nedenini düşünmek istemiyordum çünkü alacağım cevaptan korkuyordum. Tarifi olmayan bir korkuydu bu...
"Yarın plaja gidelim."
Başımı boş boş baktığım telefon ekranından kaldırıp Başak'a çevirdim. "Nereden çıktı birdenbire?"
Omuz silkerken yanıma gelip kolunu omzuma attı. "Yarın pazar ve bil bakalım kimler pazar günü plaja gidiyor?"
Kaşlarım çatılırken düşünmeye başladım. yüzündeki heyecan dolu ifadeden yola çıkarak "Fatih ve Mert?" diye sordum.
Başıyla onayladığında otuz iki dişini göstererek gülümsedi. "Tam isabet."
Başımı bezgince iki yana doğru sallarken uzanıp elimde tuttuğum telefonu aldı. İnstagram uygulamasının hikaye kısmını açtıktan sonra resim çekmeye başladı. "Güzel poz versene Gülce. Hikaye atacağım, Fatihcim ile dün takipleşmeye başladık da."
Geri çekilmeye çalıştım. "Kendin çek at ya bana ne? Bulaştırma beni."
"Senden paylaşıp kendimi etiketleyeceğim, gıcıklık yapma da dur yerinde."
"Ya ben sevmiyorum fotoğraf çekinmeyi," diye huysuzlandığımda ters ters yüzüme baktı.
"Ay bu da iyice annesine çekti," diye çemkirdiğinde yüzümü buruşturdum.
"Ne alakası var?" diye itiraz ettim. "Sadece fotoğraf çekinmeyi sevmiyorum."
Çikolata kahvesi iri gözlerini kırpıştırdı. "Ama en yakın dostun için çekersin değil mi? Yarından önce kendimi Fatih'e hatırlatmam lazım lütfen."
