Hasitha's POV
"අම්මී.."
සාලේ පැත්තෙන් හශී කෑ ගහනවා ඇහෙද්දි මම ලිපත් ඕෆ් කරලා ගැටගහගෙන හිටපු ඒප්රන් එකත් හරි පරිස්සමට ගලවලා පැත්තකින් එල්ලලා හෙමීට සාලෙට ආවා.
"මොකද පුතූ කෑගහන්නේ."
මම සෙටිය වාඩි වෙන ගමන් අහද්දි හශී ඇවිත් මගේ උකුලේ වාඩි වුණා. හශීක රුවිත් වික්රමසිංහ. මගෙත් රුහීගේත් ආදරේ සංකේතේ. අපි මැරි කරලා අවුරුදු 3 පස්සේ තමා පුතූ අපි ලගට ආවේ. රුහී මුලින් ලැහැස්ති වුණේ Womb එකක් කුලියට ගන්න වුණත් මම ඒකට අකමැති වුණා. මටත් ඕනේ වුනා අම්ම කෙනෙක් දරුවෙක් බඩේ තියන් ඉද්දි විදින හැගීම විදින්න. මේ වෙනකොටත් Womb Transplant තායිලන්ඩ් වල සිද්ද කරන්න පටන් අරගෙන තිබ්බේ. මමත් ඩොක්ටර් කෙනෙක් නිසා මමත් ඒ සමහර සර්ජරි වලට සහභාගී වෙලා තිබුණා.
රුහී මේකට මුලින් අකමැති වුණත් මන් මාස තුන හතරක් විතර කන් කෙදිරි ගෑවට පස්සේ එයා කැමති වුණා. අපි මැරි කරලා අවුරුදු එකහමාරක් ගියාට පස්සේ තමා සර්ජරි එක කරේ..
ඊටත් අවුරුදු එකහමාරකට පස්සේ තමා පුතූ අපි ගාවට ආවේ. මම පිරිමි කෙනෙක් නිසා ටිකක් අමාරු වුණත් මම ඒ හැමදෙයක්ම සතුටින් වින්දා. රුහී හැමදාමත් මගේ හයියට හිටියා. පුතූ මුලින් ම අතට ගත්ත වෙලාවේ රුහී පැයක් යනකම් සතුටට ඇඩුවා.
මම පුතූගේ හිස සිඹිද්දි එයාගේ අත හෙමීට මගේ ටී ශර්ට් එක අස්සෙන් ගියා. මගෙ හොරගෙඩියා. ඔය හොයන්නේ කුක්කු වුණත් මම දන්නේ නෑ වගේ හිටියේ දැන් පුතූව ඕවගෙන් ඈත් කරන්න ඕනේ නිසා. කොහෙද පුතූගේ අප්පච්චිනේ ඕවා පුරුදු කරන්නේ.
"දෙන්න බෑත තුත්තක්"
හශී මන් දිහා හොර බැල්මක් දාගෙන අහද්දි මන් ඇහුන්නෑ වගේ හිටියා. ඔන්න ඉතින් මූන එල්ලගන්නවා.
YOU ARE READING
🌼His Daisy🌼(Short Story) || Completed ||
Teen Fictionවැලක් එතෙන්න ඕනේ ගහකම ද? එතකොට ද ඒ ගහද ශක්තිමත්ව දරාගෙන ඉන්න ඕනේ ? එතකොට ද වැලට ස්ථාවරත්වයක් එන්නේ? එත් සමාජ සම්මත හංවඩුවට බයේ තවත් හැංගෙන්න ඕනෙද?ගහක් තවත් ගහක එතෙන්න බැරිද ? වැලක් තවත් වැලක එතෙන්නේ නැද්ද ? සමාජයේ ඒ හංවඩු නිසා දෙතැනක විදවූ ඒ නිහඩ ආ...