ATEŞKIRAN GxG

Giriş

Ben geldiiiim 💞 Yeni bir hikaye ile karşınızdayım ve oldukça da heyecanlıyım. Uzun süredir yoktum buralarda, özledim yeni bir şeyler üretmenin heyecanını, sizleri. İyi gidiyorsunuzdur umarım.

ATEŞKIRAN, hepimize iyi gelsin. Tek tememnnim bu. Sizleri daha fazla bekletmeden yeni dünyaya alalım. Zaten yeterince beklettim :)

İyi okumalar dilerim, yorumlarda buluşalım. Özledim.

Hayat yeni başlangıçlara gebedir.

Yağmur taneleri irili ufaklı gökyüzünden düşmekteydi. İnsanın ciğerlerini donduran rüzgar, tüm gayretiyle küçük çocuğun ceketini üzerinden söküp almaya çalışıyordu. Küçük çocuk bir yandan iki eliye tuttuğu ceketiyle önünü kapatmaya bir yandan da rüzgara direnerek yürümeye çalışıyordu. Ceketinin fermuarı koptuğu için ne zaman ellerini boşa çıkarsa ceketinin kenarları bir paraşüt gibi arkaya doğru açılıyordu.

Rüzgâr, artık gözlerini bile açamayacağı kadar sert esmeye başlayınca, bir kenara sığınıp beklemeye karar verdi. Küçük adımlarını hızlandırarak bir dükkanın tentesinin altına kendini attı. Rüzgârdan kaçamasa da hızlı yağdığı için keskinleşen su damlalarından kurtulmuştu. Üşümüş ellerini ağzına yaklaştırarak, nefesiyle ısıtmaya çalışırken bir yandan da olduğu yerde zıplayarak bedenini ısıtmaya çalışıyordu. Sırtını rüzgâra vererek ceketinin açılmasını engellemişti. Kafasını kaldırıp kararmak üzere olan havanın sokağın atmosferini nasıl değiştirdiğine baktı. Bu havada dışarıda kimsecikler yoktu. Kaldırımın sonunda dikilen, yağan yağmura rağmen hiç ıslanmamış siyah kabanlı abla hariç.

Küçük çocuk, gözlerini kadına dikmiş şaşkınlıkla bakarken kadının ona doğru yürümeye başlamasıyla istemsizce irkildi. Başını yana yatırarak gördüklerini anlamlandırmaya çalıştı. Karanlıkta ve uzakta olmasına rağmen kadının üzerinden yükselen buharı görebiliyordu. Bu kez küçük bedeni rüzgârdan değil de yüreğinde hissettiği korku ile titredi. Kadın ona iyice yaklaştığında elinde olmadan bir adım geriye gitmişti. Minik kaşlarını çatarak şimdiden kadına karşı tepkisini ortaya koymuştu. Karşısında dikilen kadını hızlıca inceledi. Kadının omzundan aşağı dökülen kahverengi saçlarının arasında yer yer beyazlıklar vardı. Bu saç ona tuhaf gelince kafasını kaldırıp, saçlarına daha meraklı bakınca kadının saçındaki ara rengin krem olduğuna karar verdi. Gözleriyle kadını baştan aşağı süzdü. Siyah postalları, siayh deri pantolonu ve siyah kabanıyla onu bir gölgeye benzetti. Üzerinde tüten duman ise artık yoktu.

Kadın, sağ elini kabanının cebinden çıkarıp onu süzen çocuğun kafasını okşadı. Küçük çocuk bu hareketten irkilerek geri çekildi. "Kimsin sen? Babamı mı tanıyorsun?" diye sordu merakla. Ona bu mahallede babasının arkadaşları hariç kimse selam vermezdi. Kadın ona hemen cevap vermeyince boş sokakta yankılanan sesi aralarında asılı kaldı. Gizemli kadın sadece gülümsedi. "Fatih Yalçın'ın evi ne tarafta?" diye sordu sadece. Çocuğun sesi gibi sokakta yankı yapmamıştı onun sesi, neredeyse fısıltı gibi çıkmıştı. Çocuk soru karşısında afalladı. Fatih Yalçın'ı kimse sormazdı. Kimse o adamla yan yana gelmek istemez hatta adını bile anan olmazdı.

"Sen onun kızı mısın?" diye sordu. Bu sefer kadın, çocuğun ondan beklemediği bir kahkaha attı. Küçük çocuk korkarak geri çekildi. Kadının kahkahasının sesi sokağın boş duvarlarına çarpıp geri geldi. Kadın ellerini ceplerine sokarak çocuğa doğru eğildi. "Emin ol onun kızı olmak istemezsin." dedi. Çocuğun kafası daha çok karışmıştı. Bu kadın, Fatih Yalçın'ın kızı mı değil mi anlayamamıştı. Omzularını silkti, bu kadından hiç iyi bir enerji almadığı için hızlıca evi tarif etti. Daha fazla onunla konuşmak istemiyordu, gitsin istiyordu.

Kadın, adresi alınca gülümsedi. Cebinden çıkardığı parayı çocuğa uzattı. Çocuk parayı almaya ilk başta yanaşmadı ama kadının kaşlarının çattığını görünce hızlıca parayı kaptı. Kadın tekrar gülümsedi, ellerini ceplerine soktu. Keyiflenmişti. Islık çala çala yürümeye başladı. Kadın tentenin altından çıkınca çocuk, kadının üzerindeki buharı tekrar gördü. Arkasından şaşkın şaşkın bakarken kadının tekrar konuşmasıyla irkildi.

"Adım Semender, çocuk. Ateşlerin içinden geldim."