Lise sonda olan Nisan Aden'in annesi hamileydi ve doğum için daha 3 ay vardı.
Fakat annesi doğumda ölünce minik kıza kim bakacak?
Nisan Aden'in hayatına kim girecek?
Peki... Nisan Aden kardeşine bakabilecek mi ???
⭐⭐⭐
ilk kurgum umarım beğenirsin...
Tam Tamına 6 yıl geçti. Annemi kaybettiğim. Kardeşime anne olduğum. Çok çalışıp asker olduğum. Msü sınavı kazanmamla birlikte ,kızımla Yeni Bir hayata başladık zorlandım ,ama başardım.
Deniz Asel şimdi 6 yaşında, bense 24 bu koskoca 6 yılda onda gerçekten anne oldum, ona annemin eksikliği hiç yaşatmamaya çalıştım, zaten o da bana anne diyor onu bir kardeş gibi değilde kızım gibi görüyorum.
Bu süreçte baba demeye bir şahit isteyen Kadir bize çok kez ulaşmaya çalıştı ama ben numaramı değiştirdim.
Şimdi de mutfakta kahvaltı hazırlayıp kızımı okulun ilk gününe hazırlamak için yukarı çıkıyorum.
Bu arada kadirin babası yani dedem bize kadir'in bu yaşattıklarını öğrendiğinde bütün mirasını bana bıraktı.
Kadirler zaten zengindi şirketler, hastaneler ,okullar ve daha niceleri ,hepsi bana kaldı ve şimdi bu okullardan birine benim güzeller güzeli kızım, Deniz Asel de gidecek çünkü artık o büyüdü.
Yukarı çıkıp deniz'i uyandırmak için odasına girdim. Odası mavilerle kaplıydı çünkü isminde de olduğu gibi Deniz mavi demektir . İçinde bir berraklık söz konusudur ve tabii ki de benim kızımın aselimi en sevdiğin renk mavi ona arada Asel arada Deniz diye hitap ediyorum hangisi ile seslenirsem sesleneyim hep bana bakar zaten sorun etmiyoruz.
Kızın odasına girdiğinde kafası yastığın altında ters bir şekilde yatıyordu, ayakları yatağın başına denk gelecek şekilde gerçekten çok komik görünüyordu ama o düzenli yatabilen bir kız değildi.
Kızımın yanına gidip onu uyandırmaya başladım onu dürtüyordum. Fakat uyanmıyordu. Bu yüzden gıdıklamaya başladım.
"Kızım uyan hadi bak okulun ilk günü"dedim biraz kıpırdandıktan sonra
"A a ben bugün okula başlıyorum yes çok heyecanlıyım."dedi
gerçekten bu heyecanlı hali bana da heyecan veriyordu benim hayatta yaşama sebebim bir vatanım 2'de kızım oldu zaten.
Kızım kalktıktan sonra hızlıca ona okul kıyafetlerini giydirmeye başladım. Okulun ilk günü yalnız bırakmak istemezdim ama karargahta işlerim olduğu için gitmek zorundaydım.
Ama albay'dan kızımın yanına gitmek için biraz izin alacağım zaten çok izin alan biri değilim.
O yüzden izin vereceğini düşünüyorum bu düşüncelerimi gerçekleştirmek için albay'ı aramaya başladım bu sırada kızımın üstünü giydiriyordum mesajlarını kızımın üstünü giydirdim. Ve saçlarını yapıyodum.
Biraz bekledikten sonra telefon açıldı.
"Ne oldu asker"dedi
- bu ne atar be kardeşim -
Sus nazike
-tamam be -
"Albayım bugün kızımın ilkokul günü onun için izin alacaktım."
"He tamam kızım hallederim ben"
"Sağ olun albayım"
Albay benim babam gibidir. Ona bu olayları anlattığımda ben de gurur duymuştu Ve o gün bana sen bundan sonra benim kızımsın kızın da benim torunum demişti. O gün bugündür hep arkamızda durdu o yüzden İbrahim albay'ı çok seviyordum ,kızım da öyle.
Ben bu şekilde düşünürken kızımın saçlarını çoktan yapmıştım, çok güzel olmuştu benim güzel kızım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
