MATMAZEL

Bir ev

Sensizlik sardı yine dört duvarı,
Aralıksız seni düşünüyorum.
Aklımdan çıkmıyor her anımız,
Belki de doldu artık miladımız.

Oysa yok muydu hayallerimiz?
Her şey önemsiz sadece ikimiz,
Ne güzel umutlarımız vardı, hayallerimiz
Artık değiliz biz olduk biz de hepimiz.

Sakin bir hayat yeni bir sayfa, tertemiz.
Sahil kenarında bir ev karşımızda deniz.
İmkânsız değildi ne düşümüz ne. hayalimiz.
Bir düşün biz bu hikâyenin neresindeyiz?