7

110 9 4
                                    


beni mikeın bahçe kapısından alır almaz direkt söylenmeye başlamıştım, zaten birazını telefonda anlatmıştım.

"o kadar saçmaydı ki rebecca!"

rebecca arabayı sürerken düşünceli gözüküyordu.

"bir şey mi var reb?"

irkildi.

"ne? hayır, bir şey yok, dün gece uyuyamadım."

başımı salladım.

"ben sana diyordum eva, bir bokluk var diye."

"bilemezdim yine de reb."

rebecca sırıtarak döndü.

"jenniferla yatmış mıdır?"

gülümsedim.

bilmiyorum der gibi dudağımı büzüp kafamı yana eğdim.

ikimizde kahkaha attık, rebeccanın ortamı yumuşatmaya çalıştığı belliydi ona ayak uyduruyordum, sadece biraz tuhaf hissediyordum.

rebeccanın yandan gülümsediğini göz ucuyla fark etmiştim.

"eva."

"evet?"

"sakin ol, bir şey demeliyim."

"sakinim, ne oldu?"

"cillian numaranı istedii."

"NE? NEYDEN BAHSEDİYORSUN?"

"sakin ol kızım, bi sunum için en uygun seni görmüş, seninle konuşmak istedi."

tekrar sırıttı.

"ve neden gelmediğini sordu."

"sen ne dedinn?"

"sizi görmek istemediği için arkadaşlarıyla takılıyor- hahahahaa demedim tabi ki."

surat ifademe bi kahkaha attıktan sonra ne dediğini söyledi.

"hasta olduğu için dinlenmesini tavsiye ettim ben okuldayım diye başka bir arkadaşında kalıyor dedim, sana kesinlikle rapor almalıyız."

düz yola bakarken heycanlı heycanlı rebeccaya tekrar döndüm.

"o ne dedi?"

rebecca olayı mutlu anlatıyordu.

"umarım iyileşir dedikten sonra yapabileceğim bir şey olursa ararsın dediii!"

"AMAN TANRIM."

olduğum pozisyondan vazgeçip koltuğa düz oturdum.

"bir dakika reb, ben bu adamdan kaçmak için okula gelmiyordum şimdi beni sunum görevlisi yaptıysa daha çok konuşmamız gerek offf."

rebecca yandan bi gülümsedi.

"ne gülümsüyorsun be."

"kızım bence bilerek gelmediğini anladı."

"nasıl?"

"hasta olduğunu söylerken ilk ciddiydi sonra çaktırmadan bi güldü, o gülünce ben biraz gülümsemiş olabilirim."

"inanamıyorum reb 2 dkcık tutsaydın ya kendini."

rebeccanın telefonunu alıp bay murphy'nin telefonu numarasını kaydettim.

eve gelir gelmez direkt kendimi yatağa attım.

2 gün sonra

rebeccayla okul bahçesine adım attığımda içimde küçük bir kıpırtı vardı ilk dersin onunla olmasıyla ilgiliydi.

çoğu kişi zaten sınıftaydı, yerlerimize oturduktan sonra telefonu alıp instagramda gezmeye başladım.

öğretmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin