17:18 | AhFer

Altıncı Bölüm: Baba.

Selam! Nasılsınız?

Ben bu gidişle kitabı bir haftada bitirip kenara koyacağım gibi geliyor. Umarım siz bu bölümleri okurken AhFer'le ilgili güzel gelişmeler olmuştur.
Bir yorumlarda anlatın da konuşalım hadi

Ve hemenn bölüme geçiyoruzz!

🌊

Odadan çıktığımızda Bade ve Sıla içeride oyun oynuyorlardı.

Sessizce yanlarına geçtik. Ahmet'le Bade'ye her şeyi anlatmayı düşündük ama öncesinde emin olmak için DNA testi yaptıracaktık.

Yanlarına gidip biz de oyuna eşlik ettik.Ahmet her şeyin netleşmesiyle rahatlamış, Bade'ye daha farklı bakmaya başlamıştı.Kendi kızıydı sonuçta.

Sıla ise sonunda abisini mutlu gördüğüne seviniyordu. Durup durup bizi izliyordu.Bade olanlardan bir haberken annesi,babası ve halasıyla ilk oyununu oynamıştı.

Birkaç saat sonra Ahmet bir hastaneyle görüştü ve Bade'ye bir şey demeden hastaneye geldik. Zaten daha küçük olduğu için anlamıyordu.

Girişleri hallettikten sonra Bade'den, benden ve Ahmet'ten örnek alındı. Ahmet'in hastanede tanıdığı olduğu için işlem hızlandırılacaktı ve 6 saat gibi bir sürede sonuç çıkacaktı.

Biz de bu süre zarfında benim kayıp olarak kayıtlara geçen halimi değiştirip, tekrar Türk vatandaşı olabilmem için gerekli yerlere başvuracaktık.

Ama her şeyden önce yapmamız gereken bir şey vardı. Ailemle tanışmak.

Ahmet'in dediği üzere burada yaşayan bir ablam varmış. Ailem Manisa'da yaşıyormuş. Bir erkek kardeşim de varmış. Hiç birini hatırlamamak ne kadar üzse de sonunda bu hasret bitecekti.

Sıla ablamı onlara çağırdığında ben heyecandan ölecektim. İçeride volta atarken artık olan bitenden iyice habersiz kalan Bade huysuzlanmaya başlamıştı. Benim tedirgin hallerime alışık değildi. Ahmet onu ne kadar oyalamaya çalışsa da beceremiyordu şu an.

Kapı çaldığında heyecanla yerimden kalktım. Sıla kapıyı açmaya gitti. Biz salonda bekledik.

"Hoş geldin Fatma abla, gel." diyerek içeri davet etti Sıla. Ahmet yanımdaydı.

"Sakin ol." diyerek elimi tuttuğunda önce ona sonra elimize baktım. Ben de elini tuttum. O an her şeye karşı durabileceğimi iliklerime kadar hissettim.

Ablam kapıdan içeri girerken. "Ne oldu bu kadar önemli, apar topar geldim!" dedi ve göz göze geldik.

"Feride!" diye çığlık attığında gözlerim dolmuştu.

"A-abla." demiş ve kalmıştım sadece.

"Ben, ben hayal mi görüyorum! Ahmet! Bu Feride mi?!" diye bağırıyordu şokun etkisiyle. Sıla hemen Bade'yi alıp yan odaya götürdü.

Bir anda düşecek gibi olduğunda ikimiz de ona doğru atak yaptık. Ve ablam bir anda bayıldı. Ahmet hemen koltuğa yatırdığında Sıla'ya seslendim içeriden kolonya getirdi.