Asker Sevdası

Bölüm 3:

Bugün yeni tim ile ilk göreve gidicektim. Tamamıyla göreve odaklanmış plan yapılmıştı. Tereyağından kıl çeker gibi temiz olacaktı. Telefonumu çıkarıp hayatıma sonradan dahil olan daha doğrusu beni bulup hayatımın merkezi olan kişiye yazdım. Zaten benim hayatta bir tek ablam vardı.

Siz: Göreve gidiyorum ararsan ulaşamayabilirsin (02.33)

Ablam evliydi ve 2 yaşında bıcır bıcır bir kızı vardı. Teyzesinin civciviydi o

***

Artık yürümekten ayaklarıma karasular inmişti. Neredeyse 2 gündür yürüyorduk. Sadece yarım saat diblenebilmiştik. Önde ilerleyen Merih komutandan dur komutu geldi.

Merih komutan herkese yerini bildirdi ve beni yanına çağırdı.

"Komutanım arka temiz"
"Yan tarafta üç kişi var"

Ön tarafta bizeydi.

"Leyal sende durum ne?"

"Saat 10 yönünde 5 kişi saydım. Onun dışında çıkışta 4 kişi" dedim ve takip etmeye devam ettim.

"Ben işaret vermedikçe kimse ateş etmesin yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim" dedi Merih komutan

Biraz bekledik. En hazırlıksız anlarını bekliyorduk. Yaklaşık bir 3 saat daha bekledik. Artık çoğu kişi içeri geçmişti.

"Komutanım temiz" dedim.

"Tamam işaretin ile başlıyoruz."

"Emredersiniz komutanım"dedik hep bir ağızdan. 10 dakika sonra beklenen işaret geldi. Silahlarda zaten susturucu olduğu için temiz bir iş olacaktı.

"Ares! Atış serbest"

Yavaş yavaş yerimizden çıktık çoğunluk içerideydi ama dışarıda da birkaç kişi vardı. O yüzden önümüze geleni vuruyorduk. Bir tane pisliğin daha leşini indirdim. Tam o an Baran'a pislik diye adlandırdığım terörist silah doğrultmuştu. Baran bunu fark etmişti ama ben çoktan peşini indirmiştim.

Yoluna devam ettim içerisi tamam olacak ki çıktılar.

"Bir tek bu sağlam komutanım."

"Başları lazımdı bize." Dedi komutan

Herkes sustu. Kaçmıştı.

"Herkes tam mı?" Birbirimize baktık. Sonra hep bir ağızdan;

"Tamız komutanım!" Dedik.

Askeriyeye haber vermiş bulunduğumuz yere araç istemiştik. Şimdi ise helikopterin gelmesini bekliyorduk.

Timden biraz uzaklaşarak yere kendimi atmıştım artık. O sırada yanıma Baran'ın yaklaştığını fark ettim.

"Teşekkürler sana can borçlandım"

"Bişey değil" dedim ifadesizce. Ve önümdeki topraklara oynamaya başladım.

Başımdan gitmediğini fark edince ofladım.

"Ya biliyorum geçmiş biraz kötü ama ben yeni bir sayfa açmak istiyorum hem sonuçta artık aynı timdeyiz."

"Geçmişte benim özel hayatım ile dalga geçtiniz. Benim acılarımı yüzüme vurdunuz. Asker olabiliriz ama insanız." Dedim ve ekledim" Ama yinede düşünürüm"

Gülümseyip diğerlerinin yanına gitti.

***

Helikopter gelmiş herkes binmişti. Telefonumu çıkarıp açtım. Beklediğim gibiydi. Sadece ablam mesaj atmıştı.

Ablam: Dikkatli ol kuzum. Allah'a emanetsin.

Sohbet sayfasına girip mesaj yazmaya başladım bende

Siz: Görevden dönüyoruz eve geçip dinleneceğim.

Yazdım ve mesaj sayfasından çıktım.

***

Eve gelince sıcak bir duş alma kararı aldım. Duş alırken yerlerde kan gördüm. Koluma baktığımda bir sıyrık vardı sıcak su değince yanmıştı. Biraz derin gözüktüğü için dikiş atılması gerekebilirdi.

Yaraya su gelmeyecek şekilde yıkandım. Kolumu sarıp üzerimi giyindim. Arabamın anahtarını ve cüzdanımı alıp evden çıktım. İstkamet hastane.

Kapıdan girince fazla bir insan olmadığını fark ettim. Buda keyiflenmemi sağlamıştı.

"Buyrun nasıl yardımcı olabilirim?"

" Ben yarama baktıracaktım. Dikiş gerekebilir. "

Minyon tipli hemşire beni yönlendirerek bir sedyeye oturttu. Yarama bakarken yüzünü ekşitti.

" Mesleğiniz ne?" Normalde kimseye söylemedim ama kolumdaki acıyı unutmak için kafamı dağıtmak lazımdı.

"Askerim"

"Yaaa öylemi? Benim abim de asker en son göreve gitmişti geldi mi acaba?"

"Adı ne bakalım abinin?" Diye sordum.

Kolumdaki acı hala çok acıyordu.

" Merih Alkan. Bu arada bende Bige."

"Bende Leyal. Memnun oldum."

" Bir dakika sen abimin adi Merih mi dedin?"

" Evet! Tanıyor musun yoksa?"

"Maalesef evet tanıyorum kendisi benim komutanım oluyor."

" Abim çok sinirli birisi değildir sadece işinin başında öyle oluyor."

Bak sen yüzbaşıya

"Abinin nasıl biri olduğu beni ilgilendirmez canım" dedim. İşini bitirdiğini görünce ayaklandım.

"Biliyor musun benim de hayalim asker olmaktı. Ama ailem izin vermedi. Zaten abim inat ettiği için ona birşey demiyorlardı. Şimdi onunla gurur duyorlar. Sence bende asker olsam benimlede gurur duyarlar mıydı?" yüzüne tebessümle baktım.

"Bence şuan bile gurur duyuyorlardır. Hem olsun bu meslekte güzel. Aasker olunc vatanı koruyorsun. Ama siz insanları iyileştiriryorsunuz." Verdiğim örnek hoşuna gitmiş olmalı ki güldü.

" Haklısın ve abla bencede böyle daha iyi hem baksana az önce bir asker iyileştirdi. "

Dediğine ikimizde güldük.

Bigeyi acilden çağırkıları için gitmişti.

Bende toparlanıp çıktım.

***
Evet bugünde böyle yaptık.
Sizleri çok seviyorum 😘
***
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın öpüldünüzzz 🥰😘