Berceste

Kaçak

Ay sizi çok özledimm. Geçmiş bayramınız mübarek olsunnnn.

Yeni okuyucular katıldı aramıza, hoş geldiniz diyorum öncelikle . İyi ki geldiniiz :)
Eski okuyucularımdan ses seda alamıyorum ama umarım terk etmediniz beni 🥹

İnşallah beğenirsiniz, iyi okumalar.

Yorum sınırı: 250

🕯️

-İki hafta sonra-

Elindeki dosyayı kapatıp derince bir of çekti Belgin.

"Allah kahretsin."

Kolyesini ovalayıp sakinleşmeye çalıştı ama aklına üşüşen anılar pek yardımcı olmuyordu.

"Hiçbir cinayet kusursuz olamaz ama değil mi?"

Flashback:

"Kamera kaydı olmaması normal mi amca?"

Artık yalanlarla kandıramayacağı genç bir kız vardı Aziz'in karşısında. Ne çabuk ortaokulu bitirdiğini anlayamadığı küçük yeğeni diplomasıyla karşısına geçmiş ,savcı olacağını söylüyordu. Üstelik soruları her zamankinden daha zordu.

"Bu bir cinayet değil Belgin, tamam mı? Seninle bunu son kez konuşuyorum. Abim ve yengem... Onları kimse öldürmedi. Öldüler."

O sert tavrından hiç kopamamıştı amcası. Dolu gözleri, yumru dolu boğazıyla sadece başını sallayabildi usulca. Bu da Belgin'in, Aziz'in de uyardığı gibi son sorusu olmuştu zaten. Bir daha onunla hiç konuşmadı bu konu hakkında. 

-

"Savcı hanım?"

İçeri çağırdı kapıdaki görevliyi.

"Söyle Mehmet."

Elinde ki dosyayı uzatıp saygıyla geri çekildi.

"Yeni dosya geldi Belgin savcım. Biraz acelesi varmış ama, üst taraftan bilgi gelmiş hakime. O da size yönlendirmemi söyledi."

Kaşları çatılırken dosyanın kapağını açıp sayfaları çevirmeye başladı.

"Neden ki?"

"Dava biraz sosyal medyanın diline düşmüş sanırım. Tepkiler büyüyor, başsavcı gün içerisinde arayacakmış sizi bilgi almak için."

Yerin kulağı var dedikleri kulak kesinlikle Mehmet'ti.

Ona verilen bilgilerin bu kadar olmadığını biliyordu Belgin. Mehmet yine oradan buradan duyduğu şeyleri derleyip toplayıp önüne getirmişti. Başarılı biri olacağına hiç şüphesi yoktu genç kadının.

"Tamamdır, birazdan beraber çıkarız. Hazır ol sen."

"Emredersiniz savcım."

Dosyadaki fotoğraflara baktı Belgin. 14 ve 18 yaşında iki genç dağa çıkmış, ailesi de oturma eylemi yapıyormuş kaymakamlık önünde. Derin bir nefes alıp ayağıya kalktı, zor bir gün olacağa benziyordu.