TEACHER'S PET / Taekook

11. Bölüm: 3. Emir

23 bin olmusuzz, hepinizi çoook seviyorum bebisler kocaman opuyorum okuyan herkesiii iyi bayramlaarr 🫶🏻🫶🏻🎀

//
"Hadi ama bebeğim, yapma böyle bak."

Ellerimi sıktım ve müdür yardımcısı odasından çıkmak için arkamı dönerek kulpu indirdim. Geriye çekilmemle gitme planlarım kısa süreliğine iptal olmuştu.

"Güzelliğim, sadece notları hakkında konuştuk. Reddetseydim daha büyük olay çıkartacaktı."

"Banane, beni çağırsaydın yanımda konuşsaydınız. Uzaktan izledim yine sizi."

Ellerini yanaklarıma yerleştirdi ve duraksayarak yüzüme yaklaştıktan sonra derin sesiyle fısıldadı.

"Özür dilerim."

Sesi gerçekten pişmanlık duyan bir tonda çıktığından ona güvenerek ellerimi boynuna atarak sıkıca sarıldım ona, gözlerim dolmuştu yavaş yavaş çünkü bu haftalar sonraki ilk sarılmamızdı ve ben sevgilimi çok özlemiştim.

"Bir daha kavga etmeyelim Tete, ben çok seviyorum seni. Lütfen konuşma o Mandy denen kızla."

Sonlara doğru sesim titrediğinde susmuştum. Taehyung ise odada ki kapıya yaklaşarak kilitledikten sonra tekrar yanıma gelip beni kucağına almıştı. Kollarını sıkı sıkı belime sarmışken bende aynı şekilde sarılıyordum onun bedenine.

Masaya doğru ilerleyerek sandalyesine oturduğunda bende onun kucağında boynuna gömülmüş bekliyordum. Bir kaç dakikanın ardından onu öpmek istediğimde dudaklarımın yeri boynu olmuştu. Bir bebeğin emziğini emdiği gibi boynundaki deriyi dudaklarımın arasına almış ve dilimi sürterek emiyordum.

Kafamı geriye çekmesiyle durmam gerektiği aklıma geldi.

"Bay Kim dersiniz var. Duralım."

"Sikmişim dersi, okul benim olacak."

"Anlamadım?"

Bana cevap vermeye gerek bile duymadan ellerini enseme atarak dudaklarımızı tekrardan birleştirdi. Ağzıma giren diliyle beraber kendime engel olamayarak kucağında hareket etmiş ve ağzına inlemiştim, elleri anında kalçamı bularak sıktığında yerimde durmuş ve hareket etmeyi bırakarak ellerimi göğüslerine yerleştirmiştim.

Yazar anlatımından:

Küçük olan artık nefeslerine dikkat etmesi gerektiğini anladığında dudaklarını kanatan adamın göğsünü sıkmaya başlamıştı. Karşısındaki büyük bedenin kucağında neredeyse kaybolmak isterken şu an durması gerekiyordu. Kafasını her geriye itişinde büyük eller küçüğün ensesini tutarak daha sert bastırmaya devam ederken oğlanın nefesleri iyice kısıtlanmıştı.

Dayanamayacak hâle geldiğinde onları bölen şey kapının tıklanması olmuştu, büyük olan ayağa kalkarak deri koltuğa bıraktığı küçük bedeni son kez dudağından öperek kapıyı aralamıştı. İçeri giren Bayan Park ile küçük olan hızlıca aldığı nefesleri düzeltmeye çalıştığı tükenmiş ifadeyle beklerken Bay Kim arkasını dönerek çocuğun suratını inceledi. Ufak bir sırıtışın ardından Bayan Park'ın söze atılmasıyla tekrar önüne döndü.

"Jeongguk! O dudağının hali ne?"

"Bir şey yok dudağımda efendim."

"Kanamış, resmen bir öğrenciyle öpüşmüş gibisin Jeon Jeongguk."

Büyük olan duyduğu cümle ile kafasını çevirerek güldükten sonra ciddi bir ifadeyle tekrar önüne döndü.

"Jeongguk benimleydi Bayan Park, kimseyle öpüşmedi."