"သူတို့ကလေယဥ်နဲ့လာမှာအဲ့ဒါကြောင့်မို့ ငါတို့တိုက်ခန်းအပေါ်ဆုံးထက်ကိုသွားရမယ်"
(ဆူးကီ)
"အနီးဆုံးဘယ်နားမှာရှိလောက်လဲ"
(ဂျီယွန်း)
"ဟိုဘက်လမ်းကွေ့နားမှာတိုက်ခန်းတွေရှိတယ်အဲ့ဒီမှာငါနေတာလေ"
(ဆဲအွန်)
"ဟုတ်လား ငါတို့အဲ့ဒီကိုမြန်မြန်သွားရအောင်"
(ဂျူယွန်း)
"နေဦး ဒီတိုင်းသွားလို့မဖြစ်ဘူး"
(ယူလ်ရီ)
"ငါတို့အကာအကွယ်လုပ်သွားသင့်တယ်အပြင်မှာအန္တရာယ်များတယ်"
(နာအွန်)
အားလုံးခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာဆိုင်ထဲမှာရှိတဲ့ပစ္စည်းတွေနဲ့အကာအကွယ်လုပ်လိုက်သည်။လက်တွေမှာတိတ်တွေပတ်ပြီးခေါင်းပေါ်ကိုအဆောင်းတွေဆောင်းလိုက်ကြပြီး လက်နက်တွေကိုတစ်ယောက်တစ်ခုစီကိုင်လိုက်ကြသည်။
"ဂျီဂျီအသက်ရှူလို့ရသေးလား"
"ဂျီဂျီအဆင်ပြေပါတယ် ယောင်းငယ်လည်းဂရုစိုက်ပါ"
"ယောင်းငယ် ဂျီဂျီတို့ကိုကာကွယ်ပေးမယ်"
အားလုံးလက်နက်ကိုယ်ဆီနဲ့အပြင်ကိုတိုးတိုးချင်းထွက်လာကြတယ်။ တိုက်ခန်းကိုသွားနေတဲ့လမ်းမှာဟျွန်းဂျွန်ကအချိုရေသံဗူးခွန်ကိုတက်နင်းမိသွားသည်။
ဂျွတ်*
အသံကြောင့်ဇွန်ဘီတွေဂျင်ယောင်းတို့အနားရောက်လာကြသည်။အားလုံးလည်းအမြန်ဆုံးတိုက်ခန်းဆီရောက်အောင်ပြေးကြရသည်။
"ယောင်း ဂျီဂျီမရတော့ဘူး"
ပြေးနေရင်းမှဂျီယွန်းမောလာသည်။
"ဟင် လာယောင်းကျောပေါ်တက်"
ဂျင်ယောင်းပြောပြီးဂျီယွန်း၏လက်ကိုဆွဲလိုက်သည်။ ဆွဲလိုက်ပေမဲ့ဂျီယွန်းကလက်ကိုခါချပြီး
"ဟင့်အင်း ဂျီဂျီကိုထားခဲ့ပြီးသားလေးနဲ့ထွက်ပြေးတော့"
"ဘာတွေပြောနေတာလဲအတူတူထွက်ပြေးကြမှာရမှာပေါ့"
အားလုံးလုံခြုံသည့်နေရာကိုခနခိုလုံနေကြသည်။
"ဂျီဂျီ ယောင်းတို့နဲ့ဆက်မလိုက်နိုင်တော့ဘူးတောင်းပန်ပါတယ်"
YOU ARE READING
The Viruses
Horrorယောင်း ဂျီဂျီတို့ကိုမကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့လို့တောင်းပန်ပါတယ် ယောင်းကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့
