"ယောင်း ဂျီဂျီတို့ ကလေးလေးတစ်ယောက်လောင်မွေးစားကြမလား ယွန်းလေးလည်းအဖော်ရသွားအောင်လေ"
"အင်း ကောင်းတယ်လေ ယွန်းလေးကိုမေးကြည့်တာပေါ့"
ဂျီဂျီက ယွန်းလေးကိုချီကာ
"ယွန်းလေး ညီလေးလိုချင်လား ညီမလေးလိုချင်လား"
ယွန်းလေးကပြုံးကာ
"ညီယေး"
"အဲ့ဒါဆိုယွန်းလေးကို မားမားတို့ညီလေးမွေးပေးမယ်"
"ရေးးးး"
ယွန်းလေးကပြုံးပြီလက်ခုပ်တီးသည်
ဂျီဂျီက ယောက်းကိုမျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်တော့ ယောင်းက
"ယွန်းလေး ခနလေးမေမေနဲ့နေခဲ့နော် မားမားသွားပြီးပြန်လာခဲ့မယ်"
ခနကြာတော့ ယောင်းကကိတ်မုန့်လေးကိုင်ကာ
birthday songဆိုကာဝင်လာသည်။ ဝတ်ဝံရုပ်နှင့်သူများမှာလည်းHappy Birthday Yoon Lay
ဟုဆိုင်းဘုတ်များကိုင်ထားကာ သီချင်းဆိုကြသည်
ကစားကွင်းရှိလူများမှာလည်သီချင်းအတူ ဆိုကြသည်။ ဒါအင်းတို့မိသားစုလည်းရှိသည်။
"ယွန်းလေး ဆုတောင်းပြီးမီးမှုတ်လိုက်တော့"
ဟုဂျီယွန်းပြောတော့ ယွန်းလေးကမျက်လုံးမှိတ်ကာဆုတောင်းနေသည်။
ထိုကစားကွင်းအနီးရှိဆေးရုံတစ်ခု၏အပေါ်ဆုံး
ထပ်တွင် ဆရာဝန်သုံးယောက်ကဆေးထိုးအပ်ထဲက ခရမ်းရောင်အရည်တွေကို ကုတင်ပေါ်ကဖမ်းချုပ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကိုထိုးသွင်လိုက်သည် ဖမ်းချုပ်ခံထားရတဲ့လူတွေကငြိမ်သွားသည်
"ကျွန်တော်တို့ ဆန်းသတ်ချက်အောင်မြင်သွားပြီထင်တယ်"
ထိုဆရာဝန်စကားအဆုံးမှာ ဖမ်းချုပ်ခံထားရတဲ့လူနှစ်ယောက်ကနိုးလာပြီး ရုန်းနေသည် ရုန်းနေရင်ကြမ်းတန်းလာကာ သူတို့ကိုဖမ်းချုပ်ထားတဲ့
ကြိုးတွေပြတ်ထွက်ကုန်သည်
ထိုလူနှစ်ယောက်က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ကိုကိုက်ဖြတ်စားသောက်နေကြသည်
"အားးးမစ္စတာဂျောင်း ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပေးပါ
ကယ်ပေးပါ"
ထိုလူ၏လည်ပင်းမှာသွေးများထွက်နေသည်
"အရှေ့က အစောင့်တွေမြန်မြန်လာပြီး ဒီကောင်တွေကိုဖမ်းလိုက် မြန်မြန်လာကြစမ်း"
မစ္စတာဂျောင်းကအရှေ့ကအစောင့်တွေကိုခေါ်တော့ အစောင့်တွေရောက်လာပြီး ကိုက်နေကြသည်လူတွေကိုဖမ်းသည်။ ဒါပေမဲ့ ဇွန်ဘီတွေကအစောင့်တွေကိုကိိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက် (ပြတင်းပေါက်တော့မဟုတ်ဘူး မှန်တွေကာထားတဲ့နေရာ အထဲကနေကြည့်ရင်အပြင်ကရှု့ခင်းအားလုံးကိုမြင်ရတဲ့ဟာလေ မခေါ်တက်လို့😅)
တွေကနေ အောက်ကိုပြုတ်ကြသွားသည်။
အောက်ပြုတ်ကြသွားသည့်ဇွန်ဘီတွေက မသေပဲ တွေ့သမျှလူတိုင်းကိုကိုက်ကြသည်။ ဆေးရုံအပေါ်ဆုံးထပ်က အကိုက်ခံထားရတဲ့ဆရာဝန်ကလည်း ဇွန်ဘီအသွင်ကိုပြောင်းလဲသွားကာ အခန်းပြင်ထွက်ပြီးလူနာများ သူနာပြုများကိုကိုက်ဖြတ်စားသောက်ကြသည်။
ကစားကွင်းထဲဇွန်ဘီတွေဝင်လာကြလို့ လူတွေရုန်းရင်ဆန်ခက်ပြေးနေကြသည်။ ဇွန်ဘီတွေ
ဂျင်ယောင်းတို့မွေးနေ့ပွဲလုပ်သည့်နေရာကိုလာကြကာလူများကိုစားသောက်ကြသည်။
"ဘာတွေလဲ...ဒါက"
(ဆူးကီ)
ဒါကိုဂျင်ယောင်းတွေ့တော့ ကိုင်ထားသည့်ကိတ်မုန့်ကိုလွှတ်ချပြီး ဒိုယွန်းကိုချီကာ ဂျီဂျီ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးပြေးတော့သည်။ ဆူးကီလည်းသမီးလေးကိုချီပြီး ဒါအင်းရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးပြေးကြသည်။
ဂျင်းယောင်းတို့အနီးမှာရှိတဲ့ အရုပ်ဆိုင်တစ်ခုထဲပြေးဝင်သွားပြီးတံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲတွင် ဝန်ထမ်းနှစ်ယောက်ရယ်စျေးဝယ်သူအချို့ကိုသာတွေ့ရသည်။
"ဘာတွေလည်း"
"အဲ့ဒီအကောင်တွေကဘာတွေလဲ"
"ကြောက်စရာကြီးတွေ"
ဆိုင်ထဲတွင်စကားသံများ အံသြသံများကြားနေရသည်။ ယောင်းဂျီဂျီ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မောနေသည်။
"ဂျီဂျီအဆင်ပြေရဲ့လား ဒီမှာနားလိုက်ဦး"
ဆိုကာ ခုံကိုယူပေးလိုက်သည်။ ယွန်းလေးလည်း
ရုပ်တရပ်မို့လန့်သွားသည်ထင်သည် မျက်ရည်လေးဝဲလို့
"ယွန်းလေး မငိုနဲ့နော် ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး
မားမား သားတို့ကိုကာကွယ်ပေးမယ်"
အပိုင်း4မျော်
YOU ARE READING
The Viruses
Terrorယောင်း ဂျီဂျီတို့ကိုမကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့လို့တောင်းပန်ပါတယ် ယောင်းကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့
