The Secret Passion/James Potter

Olaylı Başlangıç

Valeria Alexandra'dan

"Ailemizi utandırma Valeria," annem üstten bir tavırla konuşmaya devam etti. "Unutma, Sans peur et sans reproche."

Korkusuz ve sitemsiz...

"Evet, biliyorum." Kesin bir dille söylediğim şeyden sonra valizimi alıp arkamı döndüm.

Vedaya gerek yoktu. O da umursamıyordu zaten. Babam her zamanki gibi gelmeye tenezzül etmemişti. Annem de zaten büyük Black oğlanı evden kaçtığı için aynı şeyi ben de yapmayayım diye ipleri elde tutmaya çalıştığı için gelmişti.

Sanki istesem durdurabilecek.

Kompartımanların önünden geçerken aradığım kişiyi bulmaya çalışıyordum.
Sonunda bulduğumda hızla içeri girdim.

"Beni özledin mi?"

Kafasını kaldırıp sert gözlerini bana çeviren kişi yüzümü görünce bakışlarını yumuşattı ve ayağı kalkıp bana sarıldı.

"Eh, pek de değil."
Omzuna hafifçe vurduğumda güldü ve yan yana oturduk.

"Bizimkiler yok mu?"

"Regulus'u görmedim ama Barty geldi sonra Evan'ı aramak için geri gitti. Bulunca gelirler."

Kafamı geriye atıp derin bir nefes çektim.

"Regulus ile hiç konuştun mu?"

Rabastan kafasını olumlu anlamda salladı.
"Mektuplaştık ama o şerefsiz hakkında konuşmadık. Sen konuştun mu?"

Şerefsizden kastının Sirius Black olması ile ufak bir tebessüm ettim.
Bu yaz Regulus'u arkasında bırakıp Potter'lara kaçmıştı.

"Konuştum," Rabastan'a baktım. "Rab, sanki umrunda değilmiş gibi davranıyor. Yalan söylediğini biliyorum. Reggie abisini severdi."

Hatta tapardı ama bunu kimse bilmezdi. Ben hariç.

"O pezevenk onu bırakıp gitti Val, onun arkasından üzüldüğünü sanmıyorum." Sonra tiksinircesine bir yüz ifadesi ile mırıldandı.
"Aptal KanıBozuk."

Rabastan'ın nefretine hak verdim.
Bir yandan Black'i anlamaya çalışsam da -ki artık Black sayılmıyor çünkü onu soyağacından attılar, eminim buna üzülmemiştir.-
Regulus'u bırakıp gitmesinin anlaşılır bir tarafı yoktu.

Bu sırada kompartımanın kapısı açıldı ve içeri gülerek sohbet eden Barty ve Evan girdi.

Dostum artık kabul edin!

Diye bağırmak istesem de yapmadım.

"Hey, Val."

"N'aber güzellik?"

Karşımıza oturduklarında tebessüm ettim.

"Her zamanki gibi, siz?"

"Fena değil," Barty omuz silkerek yüzüklü ellerini başının arkasına attığı sırada Evan'ın ona bakışını yakaladım. "Babalık ile klasik kavgalar."

Hepimiz onun umursamazlığına güldük.

"Bende de farklı bir şey yok." Dedi Evan.

Anladığımı belli edercesine kafamı salladıktan sonra ayağı kalktım.

"Regulus'a bakıp geliyorum."
Normalde bu kadar geç kalmazdı o yüzden biraz huzursuzlanmıştım.

"Seninle gelmemi ister misin?"
Rabastan'ın sorusuna tebessüm ettim.