-
Tuvalette sabahladığım bir gündü yeniden son bir aydır mide bulantısı kusma gibi şikayetlerim vardı.
Aklıma en korktuğum ihtimal gelse de değildi parlaya birlikte test yapmıştım ve negatif çıkmıştı.
Bu halim artık Efe'nin ve babamın da dikkatini çok çekiyordu belli etmemeye çalışsam da yorgundum, kilo veriyordum.
Daha fazla dikkat çekmek istemediğim için yarın genel cerrahiden randevu almıştım sadece parla biliyordu o da testi birlikte yaptığımız içindi.
Nefesimi düzenlediğimde ayağa kalkıp elimi yüzümü yıkamıştım. Banyodan dışarıya çıktığımda gün aydınlanmaya başlamıştı.
Odama geçtiğimde yatağa bırakmıştım kendimi çok halsiz hissediyordum açıkcası çoğu zaman gözümü açmak istemiyordum.
Gözlerimi kapattığım sürede uyuyamamıştım yatakta öylece yatıyordum birkaç kez alarmım çalmıştı ve zar zor kapatabilmiştim.
Zar zor gözlerimi açtığımda komodinden tutunup ayağa kalktığımda odamın kapısı açılmıştı.
"Kızım günaydın."
"Günaydın.." dediğimde halimi görmüştü babam gözündeki merakı da görmüştüm.
"İyi değilsin bunu saklamaya çalışıyorsun ama değilsin, gidelim mi hastaneye?" gardıropa doğru adımladığımda gülümsemeye çalışmıştım ve başarılıydımda
"Ay yok babiş, iyiyim ben." dediğimde gözlerim yavaştan doluyordu yalan söylüyordum, değildim kemiklerime kadar hissediyordum bunu hiç değildim.
"Tamam kızım sen hazırlan çıkalım birlikte."
"Tamamdır.." babam odadan çıktığında geri oturmak istesem de zorlamıştım kendimi dolabın kapağını açtığımda kot gömleğim ve pantolonumu alıp hemen üzerime geçirmiştim. Saçlarımı ördüğümde sevgilimin aldığı kolyemi düzeltip odamdan çıkmıştım.
Emniyette geldiğimizde hiç bir sorun yokmuş gibi davranmak ilk defa bu kadar zor olmuştu ve neyse ki şansıma bugün çok klasik bir gündü.
Akşama kadar masamın başından sadece lavaboya gitmek için kalkmıştım.
Akşam üstü mesai bitiminde babam Ilgaz abilere geçmişti ben bu geceyi Efe'yle birlikte geçirmek istiyordum açıkcası içim sıkılıyordu ve tek onun yanında normale dönebilir gibi hissediyordum.
Efe'nin 'kapıdayım. " mesajını gördüğümde yavaşça kalkıp çantamı telefonumu almıştım. Emniyetin çıkışında arabanın içinde bekliyordu beni.
Hızlı adımlarla arabaya geçip oturduğumda nefes nefese kalmıştım kafamı koltuğun başına doğru attığımda gözlerimi kapattım.
"Sevgilim?" biraz daha olsa iyiydim bu ses beni her yükün altından alıyordu.
"Efendim.." elinin teriyle boynuma yanaklarıma dokunduğunda bütün vücudum sızlıyordu.
"ateşin var senin? Üşüttün mü?"
"sanırım." gözlerimi açtığımda meraklı gözlere bakan sevgilimin elini tutup öpmüştüm.
"İyiyim ben geçer şimdi." dediğimde öpmüştüm elini tekrardan, inanmış gibi yapmıştı yine.
Emniyetten çıkıp sohbetlerimiz eşliğinde cadde bostan sahiline gelmiştik deniz havası biraz daha açmıştı beni.
Efe beni almadan önce eve uğrayıp üstünü değiştirdiği için daha rahattı ve gene istemsizce uyumluyduk.
