bankzitters one/two/threeshots

treat you better // mabbie, mibbie

Pov robbie
17 januari 2023
"Mhm robje wat ben je knap," fluisterde Matt in m'n oor tijdens het douchen. Hij knijpt in m'n buikje. "Hmm schat, lekker dik ben je," Hij blijft in m'n buikje knijpen. Ik wil eigenlijk niet dik zijn maar Matt vind het mooi, dan is het goed. "Mhh wat ben je lekker vet liefje, ik hou van hoe lekker dik je bent," al knedend in m'n buikje vertelt hij me steeds hoe lekker dik ik ben. "Oeh~ schatje, wat ben je lekker," kreunt hij terwijl hij achter me staat met zijn handen nogsteeds knedend in mijn buik. Matt verteld me elke dag hoe lekker hij het vind dat ik dik ben. Hij houd er van dat ik dik ben. Ik niet, hoevaker hij het er over heeft, hoe onzekerder ik word. Ben ik niet te dik? Straks word ik wel te dik, en dan wil Matt me niet meer. Aan de andere kant.

25 januari 2023
Matt en ik zitten samen aan ons avondeten. Matt heeft weer eens pizza besteld, hij wil dat ik aankom, zodat hij nog meer van mijn dikheid kan genieten. Hij eet snel de zijne op maar ik heb moeite, eigenlijk zit ik nog vol van de lunch, maar zoals matt zei "robje, zo iemand zo dik als jij heeft altijd honger," soms denk ik dat hij me niet mooi vind ofzo, hij laat me heel dik voelen. En tegelijkertijd ook heel goed, hoe hij me 's avonds complimentjes geeft. Hoe hij me elke keer als we douchen weer lekker noemt. Ik hou van hem, denk ik.
Ik probeer mijn pizza naar binnen te werken terwijl ik eigenlijk al bomvol zit, na een tijdje is ie dan eindelijk op. Ik voel me schuldig en ik wil gewoon afvallen, maar ik wil Matt ook niet kwijt. Matt trekt me naar zich toe, mn broek staat op ontploffen en ik wil de knoop los gaan maken zodat ik eindelijk adem krijg, "ho schatje, dat gaat zomaar niet," matt begint te spelen met het stukje vet wat over mijn broek rand heen valt, "mjaa varkentje wat ben je lekker oehh~" kreunt hij hard terwijl m'n buik zoveel pijn doet van al het eten wat er in zit, "heeft varkentje een beloning verdient?" Vraagt hij in zichzelf, ik ga maar geen antwoord geven want waarschijnlijk was de vraag niet voor mij bedoelt. Gelukkig maakt Matt nu m'n knoop los "mhh~" een verlossende kreun verlaat m'n mond, omdat die broek erg strak zat, Matt legt z'n handen over m'n buikje en begint er nog even mee te spelen. Na even lijkt hij uitgespeeld. "Dikker" mompelt hij in zichzelf,

En voor ik het weet zit ik een hele zak chips leeg te eten terwijl Matt over m'n buik wrijft, dit is alles behalve wat ik wil. Ik wil zo graag afvallen, maar dat gaat zo niet. Zonder dat ik het doorheb is de zak al leeg. Ik voel me zo schuldig. "Mhm schatje wat heb je dar weer goed gedaan, dikzakje van me,"

Steeds vaker noemde hij mij zijn 'dikzakje' ik haatte het.

6 maart 2023
"ROB DIKZAKJE, KOM NAAR BENENDEN," Matt word steeds vaker agressief en als we een kleine ruzie hebben brengt hij al meteen op dat ik dik ben. Waar hij vroeger zo van hield haat hij nu. Nooit zegt hij meer dat hij me lekker vind, nooit meer kleine kneepjes in mijn buikje. Ik wil niet meer met hem zijn, maar ik wil niet alleen zijn. Daarom zijn we nog samen.

Dat is wat ik allemaal vertel al milo, de jongen die ik vorige maand heb ontmoet in een cafeetje. Sinds dien zijn we elke dag samen, ik slaap bij hem, of hij bij mij. Dit is de eerste keer dar ik hem over Matt verteld. Hij kijkt me met tranen in zijn ogen aan, zo slecht is het nou ook weet niet toch? "Liefste robbie, het doet me zoveel pijn om dit hele verhaal aan te horen. Dit hoort echt niet, die matthyas was gek in zijn hoofd, en heeft jou daar in meegenomen. Je bent niet dik en dat hij dat tegen je zei zegt meer over hem dan over jou. Je verdient zoveel beter robbie, echt waar," milo is zo lief. Ik voel me echt aangetrokken tot hem, ik ben wel bang. Hij is de eerste waar ik verliefd op ben geworden na Matt. Straks gaat hij me ook zo behandelen, dat wil ik niet. "Miel ik- ik vind je leuk, maar ik- ik weet niet of het allemaal te snel gaat," "robje het hoeft niet snel te gaan, we doen het op jou tempo," zegt milo nog voordat ik hem rustig zoen.

16 juni 2024
Miel en ik zijn al 3 maanden samen, we gaan vanavond uit eten en ik doe mijn favoriete kleren aan. Ik blijf net iets te lang in de spiegel kijken en ik voel Matt z'n handen gewoon weer op m'n buik en hoor zijn stem "mnhh~ varkentje wat ben je lekker," Ik zak helemaal in elkaar op de grond, gelukkig komt miel binnenlopen, hij tilt me op en we liggen samen op ons bed. "Het was een flashback he lieffie," "ja ik- ik hoorde zijn stem weer, hij zei wat ben je toch lekker varkentje. Ik- het was alsof hij echt bij me stond," ik barst alweer in huilen uit. "Schatje toch, hij had je nooit zo mogen noemen, je bent perfect robbie. Ik hou van je, eigenlijk wilde ik het vanavond pas zeggen, toch doe ik het nu want ik kan het niet meer voor me houden," "Ik hou ook van jou liefje, heel veel zelfs," we zoenen weer.

Het etentje was heel erg gezellig en ik heb genoten. Ik besef me nu ook dat wat Matt deed fout was, ik had het al veel eerder uit moeten maken, maar ik was blind voor zijn liefde. Al zijn lieve opmerkingen, ookal noemde hij me altijd dik, hij noemde me ook altijd lekker. Het was niet goed, maar ik was blind. Nu heb ik miel, en hij behandeld me zo goed. Ik hou zo onwijs veel van hem.

_________________
836 woorden

Deze is iets korten en ook iets anders dan normaal, laat me alsjeblieft weten wat je er van vind. xx Ruub