CHAPTER 8

34 1 2
                                    





AKI'S POV

Nandito ako ngayon sa mall upang bumili ng mga gamit na gagamitin ko dahil sigurado akong mahigit dalawang linggo kaming mananatili rito.

Matapos kong mamili ng mga kailangan ko ay dumaan muna ako dito sa mc Donald's ito ang una kong nadaan kung kayat dito ko naisipang kumain.

Habang nakapila ako sa counter may isang batang nangalabit sakin.

Nakangiti sya at nakatingin sya ng deretso sa mata ko.

"Yes? What's your name?" Tanong ko sa kanya.

Inilibot ko yong mata ko sa loob ng McDonald's na ito pero wala masyadong tao.

"You know me?" Tanong ko doon sa bata

Mapupula ang kanyang labi at bilogan ang kanyang mata, mahaba ang medyo kulot nyang buhokat matangos ang ilong nya at...

Parehas kami ng kulay ng mata nyang kulay Gray.

"Si Lola ko po, pwede mo po ba akong samahan doon sa mesa,nag punta po kasi doon si lola eh" Turo nya doon sa CR nya habang nakahawak pa rin sya sa polong suot ko.

Hindi na ako nakapalag dahil hinihila hila na nya ako papalapit doon sa mesang kung saan sila nakaupo ng lola nya.

"Hindi ka dapat umaalis ng hindi ka nag papaalam sa lola mo dahil baka ikaw ay maligaw" Paalala ko sa kanya.

Nakatitig lang sya sakin sabay tango.

Maya maya lamang ay dumating na ang sinasabi nyang lola.

"Nako Pasensya na siguro tinawag ka nitong apo ko, nako pasensya na dahil makulit talaga itong apo kong ito" ani sakin ng lola ng bata.

"Nako ayos na ho sa akin dahil cute naman po itong apo nyo" nakangiti kong sabi sa kanya

"Marami nga ang nag sasabi niyan iho, at ang sabi ng anak ko ay kamukhang kamukha sya ng kanyang ama hahaha" natatawang nyang paliwanag

"Sige na ho pipila na po muna ako sa c-counter" paalam ko sa kanya

Umalis na ako doon sa kinauupuan ko at pumila na ulit sa counter.

Ilang beses pa akong tinitigan noong lola ng bata bago ako umalis parang may gusto pa syang sabihin sa akin

Nag order lang ako ng one meal and then doon na rin ako kumain.

Habang kumakain ako ay natatanaw ko ang bata na naglalaro.

Hindi ko alam kung bakit hindi pa sila umaalis dahil naubos na nila ang kanilang kinakain

Maya maya pa ay may natanaw akong isang babae papalapit doon sa batang kumausap sa akin kanina, siya siguro ang mommy ng bata.

Ang cute nilang pag masdan...

Naubos ko na yong pagkain ko at aalis na sana ako ng biglang sumulyap ang mommy ng bata sa akin.

Bigla naman akong napangiti at napa vow ng kunti saka umalis.

Nandito na ako ngayon sa sasakyan ko at kanina ko pa iniisip kung saan ko sya nakita dahil pamilyan sa akin ang mukha nya.




Sunday

LAUBRE's POV

Naandito ako ngayon sa kwarto ni Akira habang hinahaplos haplos ang kanyang ulo habang mahimbing ang kanyang tulog

Simula kanina nang makita ko si Aki doon sa mall ay hindi ko maiwasang mangamba para kay aki.

Kanina ko pa iniisip na baka kunin nya si Akira kapag nalaman nyang anak nya ito.

Noong tumingin sya sa akin ay parang hindi nya ako kilala. Kumusta na kaya sya?

Maayos na ba ang kalagayan nya?

Sobrang sakin ng nararamdaman ko ngayong parang hindi nya ako kilala.

Iniwanan nya ako ng hindi nagpapaalam

Iniwanan nya ako ng walang pasabi

Kahit anong mangyari ay walang makakaalam na anak niya si Akira.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nandito kami ngayon ng anak ko sa sala.

Naglalaro sya ng kitchen toy at ako naman ay nanonood ng tv.

Tulala pa rin ako dahil alam kong naandito na sa pilipinas si aki.

Anong gagawin ko?

Natatakot ako na hindi nya matanggap si akira at natatakot din akong sabihin kay Akira ang totoo.

Patakbong lumapit sakin si akira at"Mommy, gusto ko pong punta mall. Mommy sige na" nanlaki ang mata ko sa sinabi nya.

"Akira hindi ba't kagagaling mo lang doon kahapon?" Kunot noong tanong ko sa kanya

"I want to go there mommy please" ani nya habang naka pout yong nguso nya.

"Okay, but promise me first. Behave okay?" Nanlaki ang mga mata nya at sumango ng tumango.

"Yes Mommy" aniya sabay takbo papuntang kwarto nya.

Naligo na rin ako at nagbihis.

Binihisan ko din si Akira

2:36pm na ng hapon at nandito na kami ngayon sa world of fun dahil ito agad ang gusto ni Akira puntahan.

#thewishfulthinker

Thankyou for reading 💗



THE WISHFUL THINKER (Book 2)Where stories live. Discover now