THE WISHFUL THINKER (Book 2)

CHAPTER 1

CHAPTER 17

Laubre's POV

~Flashback~

"Laubree.." pigil nya sa'kin at nagpapigil naman ako. Nakatalikod ako sa kaniya at nakahawak pa rin siya sa braso ko."I'm sorry, pero wala na ako'ng Ibang libre pang oras.. kung ano man'yung sasabihin ko, gusto ko'ng marinig mo na ngayon.. hindi ganon kadami ang oras ko para paghintayin mo pa ako.."

"Then,'wag mo na lang sabihin, wag mo nalang ikwento..wag na lahat..
salamat sa oras mo, aki.."

"Bakit ba hindi pwede ngayon!?"

"Birthday ko e.."

O_O

Dahan dahan niyang inalis ang kamay nya sa balikat ko.

okay lang talaga...

T_T

"I'm s-sorry, Laubre.. Sorry k-kung..."

"s-sige na, sige na.. salamat sayo 'aki' pasensya na rin at nag assume ako na meron.." napapikit ako at humarap sa kanya.
"akala ko merong ikaw at ako.."

"No! I am s-sorry" nangingilid ang mga luhang sambit niya."Pero di'ko kayang ibigay yong gusto mo,.. l-look Laubree, a-akala ko maiintindihan mo a-ako..."

"A-andon na ako aki e,!..pero sana di m-mo pinaramdam sa'kin na 'gusto' mo ako!, May nalalaman kapang 'I like you'!? di ko alam na di ka pala seryoso don sa mga pinaparamdam mo!.. tama na, aki!...
late na, uuwi na ako... ingat ka pa'uwi" sabi komagsasalita pa sana sya pero tumalikod na ako at nagumpisang naglakad.

bawat hakbang ko ay naging mabigat sakin.. di ko na rin naramdaman yong pagsunod nya.

pagkarating ko sa bahay ay umakyat agad ako sa kwarto ko at ni'lock.

T_T

At sumiksik ako sa sulok ng kwarto ko at saka umupo, At doon ako umiyak ng umiyak habang nakapatong ang dalawa braso ko sa tuhod ko.

Lahat nalang ba ng mamahalin ko?
mga manloloko!...
Sobrang sakit, Napaka sakit.
dapat di nalang sya dumating.

~End of Flashback~

Isang Buwan makalipas ang araw na'yon, Pero sariwa pa rin sa isipan ko... sariwa pa rin ang mga sugat na natamo ko nang dahil sa kanya..wala na rin akong balita sa kanya, dahil yong dating number nya ay kapag tinatawagan ko ay out of coverage area. alam kung nagpalit na sya ng number.

BUWAN NG MARSO.

Naandito kami ngayon sa bahay nila Riz, habang nagkukwentuhan. mahigit isang buwan na ang makalipas simula nung gabing nung nangyari sa amin ni Aki..
alam kong nakakahalata na rin si Riz sakin.. hindi na'rin nya nababanggit si Aki sa'kin dahil ayo'kong pagusapan pa yong nangyari sa amin..

Nagtatawanan kami habang nanonood ng TV. nasa iisang maliit na sofa ako at sila ay nasa malaking sofa, magkatabi si Riz at Sid. Pumunta naman si kuya Rap sa kusina para kumuha ng makakain.

Nakaramdam naman ako ng matinding lungkot sa katawan ko...
naaalala ko na naman yong gabing naglalagi kami dito habang nagtatawanan kasama si Aki, at ang mga HAMBOG na mga salitang nakakapag painit sa ulo ko. hanggang ngayon ay hirap pa rin akong kalimutan ang lahat.

Isa lang ang naiintindihan ko...

Miss ko na sya

T_T