Zalim Kurt Kralı

34. Bölüm

"Anna bebeğim lütfen banyodan çıkar mısın"

"Yanlız kalmaya ihtiyacım var lütfen gider misin"

Ryan Anna'nın ağlamaklı sesini duyunca üzüldü gece için pişmandı büyük ihtimalle

"Banyodan çık konuşalım"

"İstemiyorum sen gidene kadar çıkmayacağım"

Ryan ne yapacağını düşündü

En son annesini çağırmaya karar verdi zihin bağlantısı ile Emma'ya bağlandı ve Anna'nın odasına gelmesini istedi
Emma hızlı adımlarla odaya geldi
Kapıyı tıklattı içerden gel sesini duyunca içeriye girdi

"Birşey mi oldu majesteleri Anna nerde"

"Banyoda ve çıkmak istemiyor o yüzden seni çağırdım lütfen onu ikna et çok üzgün"

"Neden üzgün"

"Sanırım kendisi anlatsa daha iyi olur ben çıkıyorum onu sakinlestir lütfen"

Emma başını salladı Ryan çıkınca Anna'ya seslendi

"Benim bebeğim lütfen çık banyodan"

Emma bir kilit sesi duydu ardından Anna çıktı koşarak annesine sarıldı hıçkırarak ağlamaya başladı

Sabah uyandığı zaman çok utanmış kendisini banyoya kilitlemişti Ryan ne kadar dil döktüyse onu ordan çıkaramamıştı

"Ne oldu kızım"

"Ona karşı koyamıyorum anne onu seviyorum hemde çok seviyorum ne yapacağımı bilmiyorum bana yaşattığı acıları unutamıyorum"

"Kendine biraz zaman tanı kızım onunda çabaladığını gör"

"Görüyorum ama emin olamıyorum ya benden hevesini alıp başka kadına giderse"

"Saçmalama kızım şu an giderse gider başka kadına eğer seni işaretlerse başka kadınla olamaz olsa bile eş bağı yüzünden senin ne kadar canın yanarsa onunda o kadar canı yanar"

"Gerçekten öyle mi olur"

"Evet gidemez merak etme sen kararını ver eğer seni işaretlerse emin ol gidemez eşler bağını tamamlarsa uzaklaşamazlar fazla"

"Giderse şeyi kopsun inşallah"

Emma kahkaha attı bu kız kör kütük kral'a aşıktı ama korkusu önüne geçiyordu

"Amin kızım gel kahvaltı yapalım hadi"

Anna bornozunu çıkarıp üzerini giyindi birlikte aşağıya indiler Ryan ortalarda yoktu hizmetçi kıza sordukları zaman yemeden çıktığını öğrendiler

                      Ryan'dan

O güzel gecenin ardından böyle birşey beklemiyordum az çok üzüleceğini tahmin ediyordum ama saatlerce dil dökmeme rağmen banyodan çıkmamıştı ona verdiğim zararlar yüzünden artık beni istemiyordu

Bunu kabul etmek benim için zordu ben hiç bir zaman reddedilmemiştim hem yakışıklı hemde kral olduğum için sanırım,
Reddedilmenin ne kadar incitici olduğunu hissediyordum ama Anna'nın hissettiğinin yarısı kadar bile hissetmediğime eminim

Bundan sonra onu hiç birşey için zorlamayacaktım eğer isterse odamızı bile ayıracaktım ona çektirdiğim acılar yeterdi bundan sonra o ne isterse o olacaktı

Saatlerce ormanda koştum düşündüm taşındım saatler gece yarısını bulunca saraya dönmeye karar verdim bu saate kadar dursam da kimsenin aklına gelmeyecektim Anna annesiyle mutluydu nasıl olsa

Sarayın önüne gelince derin bir nefes aldım ve içeri doğru yürümeye başladım
Anna ile kaldığımız odanın önüne gelince durdum acaba girmesem mi diye düşündüm ama sonra girmeye karar verdim son gecemizi onun kokusuyla geçirmek istiyordum sabah ona ne yapmak isterse uyacağımı söyleyecektim

Kapıyı sessizce açıp içeriye girdim yüzünü görmüyordum büyük ihtimalle uyuyordu
Banyoya geçip duş aldım çok yorgun hissediyordum üzerimi giyip yatağın bana ait olan kısmına girdim Anna'ya doğru yaklaşıp kokusunu içime çektim

Ne kadar yorgun olsamda bir türlü uyuyamamıştım eğer Anna benden gitmek isterse ne yapardım bilmiyorum onu esir olarak tutmak bu saatten sonra bana yakışmazdı herşeyi ben kırıp dökmüştüm

Yıktıklarımın altında en son benim kalbim kalmıştı onu ordan ancak Anna çıkarabilirdi yada bir daha asla çıkmayacaktı her türlüsü kabulümdü...