Zalim Kurt Kralı

27. Bölüm

"Neden Katerina'yı yollamamı istedin Ryan"

"Çünkü ruh eşimi buldum anne"

Annesi sevindi

"Kim nerde buldun nasıl biri"

"Yemek yerken bize eşlik eden hizmetçi kız"

Ryan annesinin tepkisine baktı annesi şaşırmış görünüyordu

"Ne zaman fark ettin bunu"

"2 ay kadar oldu"

Ana kraliçe şokla baktı oğluna

"Ne demek iki ay önce buldum o zaman neden hizmetçilik yapıyor hâlâ bu kız"

"Sen gelin olarak onu benimsedin mi yani"

"Oğlum o senin eşinse neden benimsemeyeyim"

Bu sefer şaşırma sırası Ryan'a geçti bunca zaman boşuna mı eşini reddetmişti annesi onu istemez sanmıştı ama kabul etmişti

"Ee fakir ama"

"Ne fark eder oğlum ay tanrıçası senin eşin olarak seçmişse bir bildiği vardır"

"O zaman yandım ben anne çünkü zengin olmadığı için onu kendime layık görmedim ve aylarca dile getirdim"

"İyi halt ettin aferin şimdi uğraş dur neyse gidip gelinime bir kaç eziyet tüyosu vereyim"

"Saçmalama anne ya şu an kızgın bana o yüzden bir kaç gün el öpmeye getiremeyeceğim"

"Olsun oğlum arayı düzelt yinede"

"Düzelteceğim"

Ryan biraz daha annesiyle sohbet edip ayaklandı
Yanına David'i çağırıp sarayda onun için bir oda hazırlamasını istedi David şaşırsada odayı hazırlattı

Ryan Anna'nın odasının yanına gelip ilk defa kapıyı çaldı içerden gel sesi duyunca girdi
Anna annesinden hiç ayrılmıyor sürekli dizinde yada göğsünde yatıyordu
Ryan'ın kaşları çatıldı Anna tam bir bebek gibi davranıyordu hoş yaşı büyük sayılmazdı

"Merhaba Emma anne bize müsaade eder misin eşimi alıp gideceğim"

İkisininde gözleri şaşkınlıkla büyüdü Ryan'da şaşırmıştı ama neyse annesinden başkasına anne demek aklında hiç yoktu ama kaleyi içten fethedecekti

Emma kızına baktı ve ayaklandı Anna gitmesini istemiyordu ama sürekli dibinde duramazdı
Emma çıkınca Ryan ve Anna'nın gözleri birleşti

"Hadi kalk yeni odamıza gidelim"

"Ne odası majesteleri"

"Yatak odası"

"Ben gelmiyorum"

"Geliyorsun"

"Gelmeyeceğim"

"Geleceksin"

Ryan Anna'yı kucağına aldı Anna kurtulmak için tepinmeye başladı Ryan onu sararak hareketlerini minimuma indirdi
Onu yatak odasına getirdi

Anna farklı bir oda görünce şaşırdı onu kendi yatak odasına getirdiğini zannetmişti

"Bundan sonra burası ikimizin odası burda birlikte kalacağız sana yeni kıyafetler de alacağım bundan sonra kraliçe gibi yaşayacaksın"

"İstemiyorum" diyerek kapıya yöneldi

Ryan onu belinden yakalayıp kucağına aldı Anna hiç durmadan kurtulmaya çalışıyordu Ryan'ın gücü karşısında kurtulmak ne mümkündü

"Rahat dur Anna"

"Bırak beni"

Ryan Anna'yı yatağa uzatır ve üzerine çıkar ellerini başının üzerinde birleştirip dizlerinin üzerine oturur Anna kıpırdamayamadıkça çığlık atar Ryan dudağına yapışır Anna'nın gözleri açılır
Şaşkınlığı geçince Ryan'ın dudağını dişler Ryan acıyla geri çekilir

"Ne dişliyorsun"

"İzin almadan ne öpüyorsun"

"Uslu durmazsan daha farklı şeyler yaparım bana karşı gelme"

"Durmam"

"Durdururum"

"Kalkın üzerimden"

"O zaman kaçma"

"Söz veremem"

"Ver"

"Neyi"

Ryan çapkınca sırıtır

"Ne vermek istiyorsun"

"Birşey yok tamam kaçmayacağım kalkın üzerimden"

"İstesende kaçamazsın zaten haberim olmadan saraydan çıkman artık yasak"

"Niye"

"Kaçma diye"

"Annemle gitmek istiyorum"

"Annende artık burada kalacak başka bahane?"

Anna'nın gözleri sevinçle doldu

"Gerçekten mi"

"Evet onunla bol bol zaman geçirebilirsin artık"

Anna yüzünde ki gülümsemeyi sildi bu kral bozuntusuna fazla yüz vermeyecekti

"İyi"

Ryan Anna'nın üzerinden kalkıp yana geçti ikiside sessizce tavanı izlemeye başladı
Ryan Anna'nın sürekli yanında olup onun kalbini kazanacaktı kaçmasına müsaade etmeyecekti gerekirse kral olmanın avantajını kullanacaktı