[ARA VERİLDİ] Lee krallığında yaşayan Minho ile Jisung, mutlu bir evlilik geçiriyorlardı. Ta kii bir gün Jisung mühründe acı hissedinceye kadar...
*Yan shipler;
- Hyunlix
- Chanmin
- Jeongbin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstündeki elbiseyi güzelce süzdü Jisung. Bugünde kendini çok güzel hissediyordu. Gri tonlarında bir elbise giymiş, gözüne de keskin bir gri eyeliner çekmişti. Saçları yine aynıydı ve topuklu ayakkabısı bu sefer kapalıydı. Çünkü dizinden yukarısına kadar çorap giymişti.
Kendini yana döndürüp şiş karnını belli ederken bebeğini sevdi. Garip bir şekilde şiş karnı giydiği elbiselere çok yakışıyordu. Tarz bir şekilde giyinmesi de kendine güvenini arttırıyordu. Yüzündeki gülümsemesiyle odasından çıktı, bugün neşesi oldukça yerindeydi.
Sarayın koridorlarından geçerken herkes ona dönmüş ve fısıldaşmaya başlamıştı bile. Ama bu fısıldaşmalar iyi bir şeydi çünkü Jisung'un hamile haliyle ne kadar güzel olduğundan bahsediyorlardı. Bunları duymak Jisung'u pohpohluyordu. Ve bundan hiç şikayetçi değildi.
Yüzündeki sırıtmayla sarayın kapısına doğru ilerlerken amacı temiz hava almaktı ama kapıda gördüğü bedenle yavaşlamıştı. Jeongin oldukça gergin bir şekilde bir oyana bir buyuna doğru adımlıyor ve endişe dolu bir ifadeyle yolu gözlüyordu. Bu durum, Jisung'un kaşlarının çatmasına yol açtı.
"Jeongin?? Ne yapıyorsun burda??"
Jeongin ise zaten stresliyken duyduğu sesle yerinden sıçramış ve hemen arkasına dönmüştü. Karşısında ona merakla bakan Jisung'u görmeyi beklemiyordu. Ama belki ona durumuyla ilgili fikir danışabilirdi.
"Ah... merhaba hyung"
"Sen iyi misin?? Bir tuhaf görünüyorsun"
"Aslında iyi değilim" dedi yutkunarak küçük omega. Derdini nasıl anlatması gerektiğini bilemediğinden bir süre duraksadı. Kafasında cümleleri toparladıktan sonra derin bir nefes aldı.
"Dün gece mührümde bir sızı hissettim. Ama bu senin ki gibi bir acı değildi. Daha çok yara alındığında hissedilen bir türdü. Changbin sarayda olmadığı için bir şey yapamadım. Şu an da seferden dönmesini bekliyorum. Hyung, ya başına bir şey geldiyse??"
Jeongin endişesini döktükten sonra ellerini sıvazlamış ve gözlerini yerle buluşturmuştu. Gerçekten ne yapacağını bilmiyordu. Dün gece bir gram bile uyuyamamış ve hemen sabah olmasını istemişti. Şimdi ise alfasını bekliyordu.
Jisung ise onun endişesini anlamış ve arkadaşı için endişelenmişti. Bu yüzden olumlu düşüncelerle onu sakinleştirmeye çalıştı. "Merak etme, Changbin'in kafası sağlamdır. Ona hiçbir şey olmaz"
"Umarım hyung, umarım"
Küçük omega pozitif düşünmekte zorlanıyordu. Çünkü onun yaşadığı acıyı çok net hissetmişti. Bu yüzden hyunguna minnat duysa da karşısında sapasağlam duran alfasını görmedikçe içi rahat etmicekti.
