cold winter

3

Diger bolumu yayindan kaldirma sebebim cinselligin konunun çok basinda baslamasi ve asil konuyu ortbas etmesi. Bu yuzden tekrar yaziyorum 3. bolumu, onceki bolumu okumamis gibi yaparsaniz mutlu olurum. O zaman hikayeye gecelim keyifli okumalar.

Uyandığımda koluma takılmış bir serum olduğunu gördüm. Büyük bir odanın içerisindeydim, odanın her tarafı lükstü. Bir malikanenin içinde olabileceğim aklıma geldi. Çünkü bu oda bir ev kadar ise tanrı bilir evin tamamı ne kadardı?

Yavaş yavaş yattığım yerden doğruldum. Serum takılalı baya bir geçmiş olmalıydı, çünkü boş serum poşetinin içine kanım dolmaya başlamıştı. Yavaşça çıkardım serumu. Ayağa kalkmak için çarşafı üstümden kaldırıyordum ki kapı açıldı ve içeri biri girdi.

Oldukça heybetli bir yapıya sahipti. İri omuzları, siyah takım elbisesinin içinde onu daha korkutucu kılıyordu. Bana doğru bir kaç adım attı ve uyandığımı görünce dolgun dudaklarını kıvırdı. "Sonunda uyandın Jeon." dedi derin sesiyle.

Görüşümün bulanık olması nedeniyle bu kişinin yüzünü hâlâ çıkaramıyordum. Sonra adam bir kaç adım daha yaklaştı. Evet şimdi netti.

Benden parasını isteyen, hatta beni dövdürüp, evimi darmaduman ettiren o tefeciydi. Peki ben neden buradaydım? Ölmüş olmam gerekiyordu, o soğuk suda geberip gitmem, asıl kaçtığım kişinin evinde uyanmamam gerekiyordu.

Kendimi korumak için yatakta geriye doğru gittim. Ne yapacağını kestiremiyordum. Hareketleri çok duygusuzdu.  "Neden buradayım?" dedim. Parmak uçlarını birbirine dokundurdu ve konuşmaya başladı; "Hatırlarsan sana demiştim, borcunu ödemeden ölmene izin vermem diye. Fakat sen bunu unuttun ve ölmeye kalkıştın. Hayır yani seçtiğin yolda çok acınası." dedi ve alayla başını sağ-sol yaptı.

 Ondan korktuğum yüzümün renginin atmasından belli oluyordu. "Korkacak bir şey yok. Sana zarar verecek olsaydım bunu çoktan yapardım." dedi ve bir kaç adım geri gitti. Kendimi dik konuma getirip oturdum bende. "Madem öyle, söylesene ne yapacaksın bana?" dedim ve kaşlarımı çattım. "Borcu ödeyemeyeceğin belli. Sen hastanedeyken sana attığım mesajı hatırlıyor musun?" diye sordu. "Evet." dedim ve yutkundum. Anlamıştım benim hakkımdaki planını. Yatağa atacaktı.

Gülümsedi. "Seçenekleri de hatırlıyorsun o zaman." dedi. Sadece keskin ve sorgulayan gözlerim ona cevap olarak yetmişti. "Güzel. Bu seçeneklerin ikisine de bir yanıt vermedin, bu yüzden ben seçmek zorunda kaldım." dedi ve dudaklarını büzüp tekrar güldü. "Neyi seçtin peki?" dedim tereddütle. Hangisini seçtiği çok açıktı fakat ben yine de teyit etmek istedim. 

"Sence?" dedi. Tanrım, çok geriyordu beni. "Haha tabii ki de eşyalarını almayacağım." dedi. Orospu çocuğu. "Ne?!" dedim dehşetle. "Zeki duruyordun, anlaman lazımdı evimde olduğun için." dedi. Susmayı tercih ettim.  Çünkü konuşursam susmaz, ağzının payını verirdim. 

"Şu surat ifadene hayran kaldım. Neyse, sana kurallardan  ve neler yapacağımızdan bahsedeceğim. İyi dinle sonra yanlış yapmak istemezsin." dedi ve gülümsedi ama çok sürmedi hemen geri ciddileşti. Gerçekten bipolar olduğunu düşünmeye başlıyordum. "Dinliyorum." dedim ve yutkundum. Gözleri adem elmama kaydı ve dudaklarını ıslattı.  "Söylesene?" dedim ve kendine getirdim. "Evet, ilk olarak senin de bana alışman için hemen yapmayacağız. 1 ay yeter bence sana. O kadar vaktin var, sonra mızmızlanma 'istemiyorum' diye. İkinci kural, evde ben yokken dışarı çıkman tamamen yasak. Olurda kaçarsan her türlü bulurum. Üçüncü olarak evde istediğini yapabilirsin sana özel bir oda ayarlayacağım orası senin olacak. Banyoyu, salonu, mutfağı ve nice yeri dilediğin gibi kullanabilirsin. Sadece çalışma odama girme. O zaman sana acımam." dedi ve prens selamı verip önümde eğildi. Elini bana karşı hala uzatırken kafasını kaldırdı. "Anladığını düşünüyorum." dedi ve yine hizaya girdi. "Akşam 7'de aşağı kata in." dedi ve göz kırpıp odadan çıktı.