Şekerpare(ARA VERİLDİ)

0.1

Öncelikle yazım hataları varsa şimdiden özür dilerim umarım seveceğiniz bir hikaye olur

İyi okumalarr<33

Yavaşça sandelyeden doğrulup suyumu yudumladım.Annemin sanki biri ölmüşcesine bağrışları beni uyandırmaya yetmişti.
--------------------------------------------------
"Annee sabah sabah bağırma yaa"
"Of kalk sende o zaman be!"
"Ya kalktım ya"
"Hadi sofraya daha işe gidicem ben!"
"Anne seni tutan yok"
"Zaten siz bana hep böyle davranın"
"Anne saçmalıyorsun"
".."
"Oood oof"

Yalandan ağzıma birkaç şey tokuşturup yola koyuldum.Yoldan geçerken Mutlu'yu gördüm ona doğru kouşup:"Mutttluuu" dedim.
"Aa günaydın sahra"
"Günaydınn"
"Hadi beraber gidelim bende sıkılıyordum zaten"
"oluur"

Sonra Mutlu beni çekiştire çekiştire okula götürürken "o"na çarptım..

"Ouch!özür dilerim"
"Ya önüne baks-"
"Çok özür dilerim bu gerizekalı beni çekiştiriyordu."
"Sorun yok şekerlik"
"şekerlik ne be pew!"

-Yoksa şekerparem mi demeliydim?-

"Ne duyamadım ne dedin?"
"Önemli değil adın ne bu iiarada?"
"Sahra senin peki?"
"Arkın ben tanıştığıma memnun oldum."
"Bende Arkın:)"

Hızla sınıfa girdim ve sırama yerleştim.Sadece kafamı sıraya koymamla zilin çalması bir oldu sanki.

Kafamı kaldırıp kantine gitmek için koridora çıktım.Çıktığım gibi yere yapıştım ve kafam oldukça acımıştı.Gözümü azda olsa araladığımda yüzüme gelen şeyin top olduğunu anladım.

Gözümü açtığımda karşımda o vardı.Arkın,sanki onu gördüğüm anda büyülenmiştim ondan ama iyi bir oyuncu olduğumu söyleyebilirim ki bunu belli etmemeyi başarmıştım.

Sonrasını hatırlamıyorum zaten uyandığımda revirdeydim başımda Nehir,Mutlu ve Arkın(ım) vardı.

"Ouch ne oldu be"
"Yüzüne top geldi çok şükür iyisin"
"Ah teşekkür ederim arkadaşlar"
"Ne demek"

Sonrasında anlamadığım bir şekilde Nehir odadan sırıtarak çıktı.Sonra Arkın ceketini çıkardı.İleri doğru yeltendi.Revir odasında olduğumuzun farkında değil miydi?Ama revir odasındaki saat 16.46'yı gösteriyordu.Yani okul çoktan kapanmıştı.

"Napıyosun Arkın?"
".."
"S-seni seviyorum Şekerpare"
"Arkın ne diyosun sen!"
"Yanlış duymadın şekerpare"
"B-Ben ne diyeceğimi bilemiyorum benimle dalga geçmiyorsun umarım"
"Hayır Sahra hayır seni ilk gördüğümde yani bu sabah sana aşık oldum şekerpare beni kabul et"
"Bak Arkın biz olmay-"

Derken dudaklarının yumuşak dokusu beni içine çekmeye başladı.Kendimi çaresiz hissediyordum.Çünkü sürükleniyor çekiliyorum ve karşı koyamıyordum.Üstümü çıkarmaya çalışırken onu ittim.

"Arkın kendine gel!"
"Ben şuan kendimdeyim güzelim"

Hızla banyoya yöneldim.Üstüme başıma çeki düzen verip eve gittim.

"Hey anne"
"neden geç kaldın bu kadar?"
"Kütüphanede işim vardı."
"Tamam hadi odana geç"
"Tamam"

Odama geçip kulaklığımı taktım ve ritim eşliğinde şarkı söylemeye başladım.

"Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.."

Aklımdan Arkın dışında birisi geçmiyordu.Kabul mu edecektim öylece yoksa sadece anın tadını mı alacaktım.?