~18.BÖLÜM~

23 1 0
                                    

Mattheo'dan
Ben banyodan çıktığımda lavinia çoktan uyumuştu onu rahatsız etmek istemedim ve bahçeye indim draco ve blaise'in yanına gittim

"lavinia nerde"
"uyudu"
"bu saatte mi" diye sordu blaise şaşırarak
Evet anlamında başımın salladım garip bir şekilde her şey iyi gidiyor gibi görünüyordu ve bu içimi bir huzursuzluk kaplamasın sebep oluyor

Canım sıkıldığı için odama geri çıktım ve bende uyudum sonraki gün öğlene doğru uyandığımda lavinia odada yoktu bu saatten sonra derslere girmenin de bir anlamı olmayacağı için umursamadım ve uyumadım ama gözlerimi kapatıp yatmaya devam ettim kapı açıldı ama yinede gözlerimi açmak istemedim odaya giren kişi zaten laviniadır diye düşündüm gelip yanıma yattı ve bana sarıldı saçları yüzüme değiyordu
O sırada kapı açıldı ve bir düşme ardından lavinianın sesini duydum

"noluyor burda"
Sonunda gözlerimi açıp kafamı kaldırdım
Laviniadan
Sabah erken kalktım ve hazırlandım mattheo daha uyuyordu yorgun olabileceğini düşündüm zaten bugün toplantı da olduğu için yeterince gerginlik yaşayacakdı kahvaltıya indim herkes ordadaydı Tabikide

"mattheo nerde vinia" diye sordu Tom
"uyuyordu uyandırmak istemedim"
"aç mı kalacak" dedi draco dalga geçerek
"hayır ben götürürüm uyanınca yer" dedim nedenini bilmediğim bir yorgunluk vardı üzerimde bugünki toplantıda annem ve babamı da görecektim o yüzden ekstra geriliyordum zaten yemeğim bittikten sonra mattheo için bir tabak hazırladım aç kalmaması gerekiyordu çıkarken merdivenlerde ravenclaw binasından alt sınıflardan küçük bir kız yanıma geldi ve "şey sen lavinia Malfoy musun" diye sordu evet anlamında başımı salladım "çok güzel görünüyorsun bu benim sana hediyem olsun" dedi ve bana bir zincir kolye verdi erkek kolyesi gibiydi ama böyle kolyeleri oldum olası sevmiştim zaten diyip boynuma taktım ve odaya çıktım kapıyı açtığımda beklediğim manzara mattheoynun uyuyor olmasıydı yanında cho ile beraber uyuyor olması değildi elimdeki tabak yere düştü "noluyor burda"

Diye sordum sinirle mattheonun öyle birşey yapmayacağını bildiğim için aldattığını düşünmedim ama yine de öylece kala kaldım tabağın düşme sesime mattheo sıçrayarak uyandı

Hemen yatakta doğruldu yanımda choyu gördüğündeki yüz ifadesinden şaşkınlığı belli oluyordu hiçbirşey söylemedim be odanın kapısını kapatıp içeri girdim cho'nun bakışları benim ve mattheonun arasında gidip geliyordu

Sakince yanına gittim ve "kalk" dedim anlamamış şekilde bana baktı "son kez söylüyorum kalk yoksa azkabana gitmek zorunda kalıcam"

Hızlıca kalktı ve koşarak çıktı bu sakinliğim ben bile anlam verememişken mattheo dikkatlice bana bakıyordu sonunda konuşmak için ağzını açtı
"la-" "anlatmana gerek yok"
"hayır dinle bak gerçekten birşey olmadı"
"biliyorum" dedim ve gülümseyerek yanına uzanıp sarıldım

"kalk üstünü değiştie aç kalıcaksın yemeği düşürdüm" diyip güldüm

Çok kısa ama tıkandım baya uzun süredir de bölüm atamadığım için bunu attım

Ve yeni bir kitaba da başladım taslaklarda duruyordu yayınlamaya başladım o da Tom Riddle kitabı bir göz atarsanız sevinirim

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 03 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Enemies Or Lovers ♧~MATTHEO RİDDLE~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin