Tell me | Ryeji | ☆

8

Bölümü upuzun yazdım sebebini bilmiyorum ama baya yakınlaştılar bu bölümde. Sevgilisi kim onu da öğreneceksinizz

Yüzüme güneş ışığı gelince huylanıp yorganımı başıma çektim. Uyumaya ihtiyacım vardı. Gözlerimi kapatıp tekrardan uyumaya çalıştım. Aşırı derecede terlemistim. Sanırım şu anda uyuyabilmemin pek bir şansı yoktu. Yorganı yatağın aşağısına attım. Ardından ayağım takılıp düşmeyeyim diye tekrardan yatağın üstüne çıkardım güçlükle. Perdeyi köküne kadar açıp ardından yavaş adımlarla kapıya doğru ilerlemistim. Kapısı açıktı, uyanmış mıydı? Parmak ucunda yürüyerek odasına girdim. Sesten rahatsız olmuş direktmen olduğu yerde dönmüştü. Yatağın içinde olduğunu anladığımda yavaşca kapısını kapatıp parmak uçlarımdan inmiştim. Çok çabuk uyaniyordu bu kız. Çit desem hemen kimildamaya başlıyordu.

Dün gece uzdugum için bir şeyler ile telafi etmek istiyordum onu. Ama ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Kendimi salonda olan çift koltuklardan birisine attım ve kumandaya doğru eğildim. Ev büyüktü, salon ve mutfak evin kapısından girdiğin anda karşına çıkıyordu. Rahat bir evdi, üstelik bahçesi de vardı. Evimi seviyorum, bıraksalar gece gündüz evde dururum.

Mutfağa gitmek üzere kalktığımda kedim Dallie'nin ayağıma dolanıp tatlı sesler çıkarması ile sessiz bir kahkaha attım. Diğer kedim Byulie ise daha demin kalktığım koltuğa yatmıştı. Kedilerimi çok özlemiştim. Ben yokken çoğunlukla eve Chaeryeong gelip onlarla ilgileniyordu. Dallie'yi kucağıma alıp kardeşinin yanına koydum. Beni özlemiş olacak ki koyduğum yerden rahatsız olduğunu belli eden sesler çıkarmaya başladı.

- Kahvaltı hazırladıktan sonra tatlılarım, şimdi olmaz.

Mutfağa geldiğimde buzdolabını açtım ilk işim olarak.

- Harika.

Dolapta olan şeyler sadece 3 tane yumurta aşağısında duran 1 paket süt, ardından yan tarafında bulunan bira sisesiydi. Boş oldugunu anlamak için elime alıp sallamistim. Ardından boş olduğunu anladığım anda tezgahın üzerine koymuştum.

- gerçekten mi?

Yapacak bir şey olmadığı için hazır alma kararı aldım. Bugün ne yemek yapasım vardı ne de yiyesim. Açıkçası dün kızılın kalbini kırdığımdan bugün kalbini geri kazanmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu. Yavaşca odama doğru ilerledim. Arkamdan gelen ayak seslerini duyduğumda kedilerimin ikisini de kucağıma alıp sessiz adımlarla koşup tekrardan az önce koyduğum yere koydum.

- Siz bekleyin azıcık.

Tekrardan koşa koşa odama gidip kapıyı kapattım bu sefer. Onu güzel bir restorana götürmek istiyordum, daha önce hiç gitmediği bir restorana.

- Pekala hadi biraz bakınalım.

Karşıma çıkan yerlerden birisini seçip navigasyonu açtım. Çok uzakta değildi. Güzel bir yer gibi görünüyordu. Hemen Yeji'yi uyandırmak için kapımı açıp karşımdaki odanın kapı koluna uzandım. Yavaşca itip içeriye girdim ve biraz daha ilerledim. Güzel yüzünü gördüğümde kikirdamistim. Üstü yarı açıktı ve altındaki tatlı pijama görünüyordu. Öncekinden daha yavaş hareketlerle yatakta yan tarafına sokuldum.

- Günaydın kızıl

Önce hiç bir tepki gelmedi, ardından kolumu üzerine attım. Yaptığım bu hareket ile yerinde hafif kımıldamıştı.
Bana doğru dönmeden bir şeyler söylemişti fakat anlaşılır değildi.

- Günaydın

Kolumu tutmuştu. Bir kaç dakika böyle kaldık. Rahatsız olmadığı için hafif mutlu olmuştum.