Gizli Görev

Ufak Sırlar

Korku insanı dinç tutar derler bu sözü şimdi daha iyi anlıyorum. Kendimi sakinleştirmeye kalp atışlarımı düşürmeye çalışıyorum çünkü şuan kalbimin sesini duyabiliyorum, korkudan...
Alaz... O bu kadar toy olamaz değil mi? Çoktan gitmiştir. Kimse kimseyi bu kadar beklemez. Kendimi kandırmaya çalışmam dahi işe yaramıyor.

-Aysima korkma ben buradayım. Ben yanındayken kimse sana bir şey yapamaz. Diye fısıldayan arının sesi kulaklarımda çınlıyordu.

-Anladın mı? Diye sordu. Evet anlamında kafamı salladım. Kapıyı yavaşça açtım.

İçeriye girdik Arın bir eliyle beni koruyor diğer eliyle nişan alıyordu evin her tarafını aradık ama kimse yoktu.

-Aysima bu gece burada kalma zaten tehlikeli bir işin var. Senin için endişeleniyorum.

-Arın kendimi koruyabilirim endişelenmene gerek yok.

-Evet ama... Derken sözünü kestim ve açık cama doğru ilerledim.

-Ahh baksana camı açık unutmuşum sanırım bu yüzden ses gelmiş.

-senin unuttuğun ne malum. Dedi ve camı incelemeye başladı.

-Baksana Arın camda zorlama yok, hem 20. katta oturuyorum.
Derken arkadan bir ses geldi ve ben orada Alaz'ı gördüm Arın kafasını o tarafa çevirecekken onu tutum .

-Arın gerçekten geç oldu sende artık eve git.

-Aysima en azından seni korumak için burada kalayım.

-Arın saçmalama ben kendimi korumayı gayet iyi biliyorum. Bu yaşıma kadar tek geldim bu yaşıma kadar nasıl geldiysem sonrasında kendim getirebilirim.

-Anladım bir sorun olursa aramaktan çekinme lütfen.

-merak etme ben erkek değilim ihtiyacım olunca yardım isteyebilirim.
Arın dudağının kenarını kıvırdı.

-Tamam haklısın.

-Tamam o zaman gönül rahatlığıyla eve gidebilirsin. Dedim Arın bana doğru bir adım attı ben de bir adım geri gittim ama arkamda duvar vardı. Arın bir adım daha atınca onunla duvar arasında kaldım. Ve o an birşey oldu kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyecek o olay...

Alaz Aksoy planlarının bozulması uğruna Arın'nın arkasında duruyordu Arın kafasını çevirecekken çenesinden tutum ve kendime doğru çevirdim. Arın sırıttı. Dudaklarıma doğru eğilirken onu durdurdum.

-Zamana ihtiyacın var. Benim de öyle.

-Hmmm tam beklediğim gibi beni hemen kendine bağlamaya çalışmıyorsun işte sen bu yüzden ilgimi çekiyorsun.

- sadece senin değil herkesin ilgisini çekiyorum Arın önemli olan senin benim ilgimi çekmen.

-Ben senin bildiğin kızlardan değilim hesabı mı? Dedi kahkaha atarak.

-Aynen öyle. Ben onlar gibi değilim çünkü ne kadar seversem seveyim kimseye kendimden fazla değer vermem. Fikirlerimi sırf bir erkek istiyor diye ertelemem.

-İşte âşık olduğum kadın. Dedi Arın arkasına baktım Alaz yoktu gözümle dış kapıyı işaret ettim.

-Gidebilirsin Arın Karadağ. Dedim başıyla selam verdi ve evden çıktı. Kim ne derse desin bu adamda karanlık bir şeyler vardı ve ben ne olduğunu deliler gibi merak ediyorum.
Arın'nın gitiğinden emin olduktan sonra giyinme odama gittim.

-Alaz. Diye seslendim ve ensemde bir nefes hissettim. Arkamı döndüğümde Alaz tam arkamdaydı.

-Planlarınızı mı bozdum Aysima hanım. Dedi sinirli bir tavırla.